Casanova (Wen er maar aan) - Clouseau перевод на немецкий

Casanova (Wen er maar aan)

Heb je last van't licht, misschien
Of heb ik echt een traan gezien
Dit liep anders dan verwacht
En vluchten heeft geen zin meer

Jij die niet eens zelf geloofd
Wat je iedereen beloofd
Je bleef altijd zo koel, recht naar je doel
Maar niet deze keer

Casanova is verliefd
Schrijft gedichten, schrijft een brief

Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan

Hoor ik daar een hart dat breekt
Nu ze niet meer met je spreekt
Ik herken je niet meer
De hemd van weleer
Hijst de witte vlag
Casanova heeft verdriet
Schrijft gedichten, schrijft een lied

Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan

Casanova staart mistroostig in zijn wijn
En hij zou graag niet meer Casanova zijn
Casanova heeft pijn

Wie had dit ooit gedacht
Als de dood voor de nacht
Als je niet in haar armen rust
Elke ochtend is koud, je bent honderd jaar oud
Als een andere je wakker kust
Wen er maar aan
Dit zal nooit overgaan Casanova
Welkom in een nieuw bestaan
Wen er maar aan

Casanova (Gewöhn dich dran)

Stört dich das Licht vielleicht,
Oder habe ich wirklich eine Träne gesehen?
Das lief anders als erwartet,
Und fliehen hat keinen Sinn mehr.

Du, der du nicht einmal selbst glaubst,
was du jedem versprichst.
Du bliebst immer so kühl, direkt auf dein Ziel zu,
Aber nicht dieses Mal.

Casanova ist verliebt,
Schreibt Gedichte, schreibt einen Brief.

Wer hätte das je gedacht?
Todesangst vor der Nacht,
Wenn du nicht in ihren Armen ruhst.
Jeder Morgen ist kalt, du bist hundert Jahre alt,
Wenn eine andere dich wachküsst.
Gewöhn dich dran,
Das wird nie vergehen, Casanova.
Willkommen in einem neuen Dasein,
Gewöhn dich dran.

Höre ich da ein Herz, das bricht,
Jetzt, wo sie nicht mehr mit dir spricht?
Ich erkenne dich nicht mehr,
Der Held von einst
Hisst die weiße Flagge.
Casanova ist traurig,
Schreibt Gedichte, schreibt ein Lied.

Wer hätte das je gedacht?
Todesangst vor der Nacht,
Wenn du nicht in ihren Armen ruhst.
Jeder Morgen ist kalt, du bist hundert Jahre alt,
Wenn eine andere dich wachküsst.
Gewöhn dich dran,
Das wird nie vergehen, Casanova.
Willkommen in einem neuen Dasein,
Gewöhn dich dran.

Casanova starrt trübsinnig in seinen Wein,
Und er wäre gern nicht mehr Casanova sein.
Casanova hat Schmerzen.

Wer hätte das je gedacht?
Todesangst vor der Nacht,
Wenn du nicht in ihren Armen ruhst.
Jeder Morgen ist kalt, du bist hundert Jahre alt,
Wenn eine andere dich wachküsst.
Gewöhn dich dran,
Das wird nie vergehen, Casanova.
Willkommen in einem neuen Dasein,
Gewöhn dich dran.