Текст и перевод песни Clouseau - Niet voor niets

Niet voor niets

'S Ochtends bij 't ontbijt
Ik lees de krant en drink m'n thee
En als de radio Mozart draait
Dan fluit ik zachtjes mee
En 's avonds in de kroeg
Na wat glazen rode wijn
Dan praat ik honderduit
Ik lijk de oude wel te zijn
Maar schijn bedriegt, van de waarheid win je nooit
Je mag het weten, ik mis je nog steeds
Maar ik voel diep in m'n hart dat heel die tijd niet
Voor niets is geweest

'K Doe mijn jas aan, wil naar huis
Als net op dat moment
De deur wijd opengaat
En jij die daar dan bent
Je knipoogt en je straalt
Ik schrik, verroer geen vin
Maar als je naar een andere tafel loopt
Houdt heel de kroeg z'n adem in
En ik kijk hoe je praat en bij het horen van je lach,
Op zo'n moment dan mis ik jou het meest
Maar ik voel diep in m'n hart dat heel die tijd niet
Voor niets is geweest

Niets lijkt nu nog vreemd
Een mens gaat zijn weg
En elke stap telt mee
Niemand komt zomaar in je leven voorbij
Je bent een zegen geweest voor mij

Een klok slaat middernacht
Ik wandel traag naar huis
De straat is vredig stil
En in die stilte kom ik thuis

Ik ben nu wie ik ben
Diegene die ik nooit zou zijn
Als ik jou niet had gekend
Zo zal je altijd bij me zijn
En nu ik weet waar ik sta
En ik voel dat ik weer leef
Op dit moment raakt het me 't meest
Dat ik voel, diep in mijn hart
Dat heel die tijd niet
Voor niets is geweest
Voor niets is geweest

Pas pour rien

Le matin au petit déjeuner
Je lis le journal et bois mon thé
Et quand la radio diffuse Mozart
Je siffle doucement
Et le soir au bar
Après quelques verres de vin rouge
Je parle sans arrêt
Je ressemble au vieil homme
Mais les apparences sont trompeuses, la vérité ne se gagne jamais
Tu peux le savoir, je te manque toujours
Mais je sens au fond de mon cœur que tout ce temps n'a pas été
Pour rien

J'enfile mon manteau, je veux rentrer à la maison
Si à ce moment précis
La porte s'ouvre grand
Et toi qui es là
Tu clignes des yeux et tu rayonnes
Je suis effrayé, je ne bouge pas
Mais quand tu vas à une autre table
Tout le bar retient son souffle
Et je regarde comment tu parles et en entendant ton rire,
À ce moment-là, je te manque le plus
Mais je sens au fond de mon cœur que tout ce temps n'a pas été
Pour rien

Rien ne semble plus étrange maintenant
Un homme va son chemin
Et chaque pas compte
Personne ne traverse ta vie comme ça
Tu as été une bénédiction pour moi

Une horloge sonne minuit
Je marche lentement vers la maison
La rue est paisiblement silencieuse
Et dans ce silence, je rentre chez moi

Je suis maintenant qui je suis
Celui que je ne serais jamais
Si je ne t'avais pas connue
Tu seras toujours avec moi
Et maintenant que je sais où j'en suis
Et je sens que je vis à nouveau
En ce moment, cela me touche le plus
Que je ressente, au fond de mon cœur
Que tout ce temps n'a pas été
Pour rien
Pour rien