Текст и перевод песни Clouseau - Zolang ze van me houdt

Zolang ze van me houdt

De eerste keer was onvergetelijk.
Ik zat wat te drinken.
Tot ze binnen kwam.
En ze deed alsof ik lucht was ze liep me straal voorbij en ik dacht amai dat in me stamcafe.
En ik keek haar achterna.
Wat een lijf en ze ging verdorie zitten bij een goeie vriend van mij.
Ik probeerde interessant te doen maar ze zette me meteen op me plaats dat doet ze nog steeds.
Maar het is oké.
Zolang ze van me houdt.
Ze zegt moet dat nou echt die voetbal op tv de hele tijd.
Wat is daar in godsnaam zo interessant aan. Ze snapt geeneens wat buiten spel is.
Ze kijkt liever naar haar soaps.
Of romantische comedys.
Ze probeert het ook al kijk ik weleens mee. Dan is er soms die stilte.
En als ik dan vraag wat er scheelt dan scheelt er blijkbaar niks.
Er scheelt nooit niks.
Maar ik zie het in haar ogen en ik voel het in haar blik.
Maar het is oké.
Het is oké.
Zolang ze van me houdt.
Ze mag vrolijk zijn ze mag droevig zijn of geduldig zijn of bekant 1 persoon.
Ze is onhandelbaar het is raar maar waar maar ik ben gek op haar.
Dat vind ze heel gewoon. Als een femme fataal die nooit buigen zal brengt ze mij ten val en dat vind ik wel een eer.
Ben ik hopeloos irritant of boos dat ze voor me koos dat verbaast me telkens weer. Zolang ze van me houdt.
Jaja ik ben echt wel gek op haar.
Jaja we blijven eeuwig bij mekaar.
En ik ik ben ver van perfect maar het is oké. Het is oké.
Zolang ze van me houdt.

As long as she loves me

The first time was unforgettable.
I was having a drink.
Until she came in.
And she acted like I was air, she walked right past me and I thought, wow, that's my local bar.
And I watched her walk away.
What a body and damn, she sat down with a good friend of mine.
I tried to act interesting, but she put me in my place right away, and she still does.
But it's okay.
As long as she loves me.
She says, "Does it really have to be football on TV all the time?"
What in the name of God is so interesting about it? She doesn't even understand what offside is.
She'd rather watch her soaps.
Or romantic comedies.
She tries it too, sometimes I watch it with her. And then there's that silence.
And when I ask what's wrong, apparently there's nothing wrong.
There's never anything wrong.
But I see it in her eyes and I feel it in her gaze.
But it's okay.
It's okay.
As long as she loves me.
She can be happy, she can be sad, or patient, or almost someone else.
She's unmanageable, it's strange but true, but I'm crazy about her.
She thinks it's perfectly normal. Like a femme fatale who will never bend, she brings me down, and I think that's an honor.
Am I hopelessly annoying or angry that she chose me, it always amazes me again. As long as she loves me.
Yes, yes, I'm really crazy about her.
Yes, yes, we'll stay together forever.
And I, I'm far from perfect, but it's okay. It's okay.
As long as she loves me.