Текст и перевод песни CMX - Meidän Syntimme

Meidän Syntimme

Laulu on paikka, jossa suru etsii avaimia
Pölyttyneen pitkän mustan takin taskuista
Laulu on paikka, jossa haudattuna kukkapenkkiin
Löytyy nippu kultaisia lapsenhiuksia
Laulu on matka uuteen valoon, missä tuuli leikkii
Kauan sitten pudonneilla haavanlehdillä
Laulu on tukahtunut itku onnen tiellä
Joka väittää ettei kaikki ole menetettyä

Anna meille meidän syntimme anteeksi
Anna meille meidän jokapäiväinen kykymme suruun
Anna meille meidän syntimme anteeksi
Anna meille meidän jokapäiväinen kykymme suruun
Sillä emme tiedä erheittemme kantomatkaa

Laulu on kaikki nämä sanat välillämme
Kulkematon pitkä tie, päivä kohoamaton
Laulu, välittömän tyydytyksen ansa
Paholaisen suurin työ - ettei häntä oo
Ja meri kiehuu, horisontti matala
Kuin esirippu joka turhaan kaipaa repeämistään
Kun laulu kulkee kaikki valheet kantaen
Ja tietää etten niitä nää, ne hetken lämmittää

Turhuutta vain on ihoon raapustetut pyhät luvutkin
Turhuutta vain jokainen tyhjä aika, katkeroitunut

Anna meille meidän syntimme anteeksi (Anna meille meidän syntimme anteeksi)
Anna meille meidän jokapäiväinen kykymme suruun
Anna meille meidän syntimme anteeksi (Anna meille meidän syntimme anteeksi)
Anna meille meidän jokapäiväinen kykymme suruun
Anna meille meidän syntimme anteeksi (Anna anteeksi)
Anna meille meidän jokapäiväinen kykymme suruun
Sillä emme tiedä erheittemme kantomatkaa

Наши Грехи

Песня – место, где печаль ищет ключи
В карманах пыльного, длинного, чёрного пальто.
Песня – место, где, похороненная на клумбе,
Находится прядь золотых детских волос.
Песня – путь к новому свету, где ветер играет
Давно опавшими листьями осины.
Песня – это задушенный крик на дороге счастья,
Который твердит, что не всё потеряно.

Прости нам наши грехи,
Дай нам нашу ежедневную способность к скорби.
Прости нам наши грехи,
Дай нам нашу ежедневную способность к скорби.
Ибо не ведаем мы дальности полёта своих ошибок.

Песня – все эти слова между нами,
Непройденный долгий путь, день, который не наступит.
Песня – ловушка мгновенного удовлетворения,
Величайший труд дьявола – чтобы его не было.
И море кипит, горизонт низок,
Словно петля, которая тщетно ждёт своего разрыва.
Когда песня идёт, неся всю ложь,
И знает, что я её не вижу, она греет лишь миг.

Тщетны и выцарапанные на коже священные письмена.
Тщетно каждое пустое, пропитанное горечью мгновение.

Прости нам наши грехи (Прости нам наши грехи),
Дай нам нашу ежедневную способность к скорби.
Прости нам наши грехи (Прости нам наши грехи),
Дай нам нашу ежедневную способность к скорби.
Прости нам наши грехи (Прости),
Дай нам нашу ежедневную способность к скорби.
Ибо не ведаем мы дальности полёта своих ошибок.