Текст и перевод песни CMX - Taivaanääreläiset

Taivaanääreläiset

Kun olit sanonut mitä sanoit
Kuulin tuhannen oven
Varjoisilla käytävillä vääjäämättä sulkeutuvan
Kun olit sanonut mitä sanoit
Näin risteytyväin teiden mutkiin
Lakastuvan tuhannen tienviitan

Ja räpäytit vain silmiäsi
Katsoit hetken muualle
Kun sukupolvia kuoli ja kaupungit sortuivat

Väistyköön päivät ja kalvetkoon kuut
Riittäköön rakkaus vain aamuun
Sulkekoon kuolema pettäjäin suut
En usko rakkauden haamuun, kalpeaan

Kun olit sanonut mitä sanoit
Minun sisälläni kuoli joku lapsi
Joka uskoi loputtomaan maailmaan
Kun olit sanonut mitä sanoit
Olin vapaa tänne kulkemaan
Missä jokainen on kohtalonsa kanssa yksinään

Siitä päivästä jäi pala hajoavaa taivasta kurkkuusi
Ja otsallesi kuutamosta sirpale
Siitä päivästä jäi merentumma laine silmäkulmiisi
Ja tuulenpesä asunnoksi kylmyyden

Väistyköön päivät ja kalvetkoon kuut
Riittäköön rakkaus vain aamuun
Sulkekoon kuolema pettäjäin suut
En usko rakkauden haamuun, kalpeaan

Обитатели Небес

Когда ты сказала, что сказала,
Я услышал, как в тысяче дверей
На темных коридорах неумолимо захлопнулись ставни.
Когда ты сказала, что сказала,
Я увидел, как на перекрестке дорог
Тысяча дорожных указателей увядает.

И ты лишь моргнула,
На мгновение отвернулась,
Пока гибли поколения и рушились города.

Пусть дни уйдут, и луны поблекнут,
Пусть любви хватит лишь до утра,
Пусть смерть сомкнет уста предателей,
Я не верю в призрак любви, бледный.

Когда ты сказала, что сказала,
Во мне умер какой-то ребенок,
Который верил в бесконечный мир.
Когда ты сказала, что сказала,
Я был свободен идти туда,
Где каждый одинок со своей судьбой.

С того дня в твоем горле за lodgedлся осколок рушащегося неба,
А на лбу – отблеск лунного света.
С того дня в твоих глазах застыла морская волна,
А жилищем стала стужа ветров.

Пусть дни уйдут, и луны поблекнут,
Пусть любви хватит лишь до утра,
Пусть смерть сомкнет уста предателей,
Я не верю в призрак любви, бледный.