Текст и перевод песни Coma - Osobowy

Osobowy

Wrzesień znośny, październik owszem,
Listopad!
Tydzień wystarczył by kształty
Spłynęły do stóp.
Pociąg przemieszcza się
Z Gdańska do Tczewa,
Na przemian domy,
Na przemian drzewa
Po łukach wślizgują się w noc.
Przedział na przestrzał
Rozpięty przez pola,
Ostatnie krowy
Do okien wzrokiem, bez przeszkód.
Z rytmicznym łoskotem
Kołysze się w głowie
O tory bez wspomnień pospieszny wagon bzdur.
Niejedna urośnie w rozmiary dostojne
By żuć ją pokornie i czuć
Jak namolnie
Przemienia się w obraz lub kształt perspektywy,
Konstrukcji ulotnych prawda
Konstrukcję ulotne jak stacje za oknem
Chwilowo wgniatają się w mózg.
I gdyby chcieć zostać
W Cieplewie, Skowarczu
Na dłużej i bardziej
I gdyby chcieć sprostać
To cóż?
Grubas na przeciw wyjarał pół paczki,
A pety dogasza w kubeczkach od kawy,
Lecz inne przedziały obsrane są ludźmi jak ul.
Za chwilę wysiądę
I nie dam mu w mordę
I będę go wchłaniał
Ze smrodem ubrania i niósł przez perony
Bo w Tczewie przesiadam się znów.
Jest tylko jedna słodka perspektywa
Tego się trzymam,
Nadymam po brzegi
I mam
Że, w monopolu zakupię pół litra
Wypiję i przyznam
Że, po co się spinać
Aż tak?

Listopad receptorów.
Listopad semaforów.
Niespieszny osobowy trans.

Local Train

September Bearable, and October, too,
November!
A week was enough for the shapes
To flow down to our feet.
The train moves
From Gdańsk to Tczew,
Alternating houses,
Alternating trees
In curves, they slide into night.
A compartment-through
Spread out across the fields,
The last cows
Look at the windows, without hindrance.
With a rhythmic rumble
Rocks in the head
On tracks without memories, an express car of nonsense.
More than one will grow to stately size
To chew it humbly and feel
How intrusively
It transforms itself into a picture or a shape of perspective,
The truth of fleeting constructions
Ephemeral constructions like the stations outside the window
Temporarily press themselves into the brain.
And if you wanted to stay
In Cieplewo, Skowarczu
For longer and more
And if you wanted to do it
So what?
The fatso opposite has smoked half a pack
And he's putting out the butts in the coffee cups,
But other compartments are shit with people like a beehive.
I'll get off in a moment
And I won't punch him in the face
And I'll absorb him
With the stench of clothes and carry him through the platforms
Because in Tczew I'm changing trains again.
There is only one sweet perspective
I stick to that
I puff myself up to the brim
And I have
That I'm going to buy a half liter at the monopoly
I'll drink it and admit
That why get so worked up
So much?

November of receptors.
November of semaphores.
Slow local train trance.