Текст и перевод песни Cornelis Vreeswijk - Het Laatste Sprookje

Het Laatste Sprookje

Hee, wie wordt er begraven
Een heel klein grijs oud vrouwtje
Hee, wat hangt er aan haar kist
Nou, een bijbel aan een touwtje

Kijk, daar komt de familie
Een heel armzalig stoetje
Voorop een armzalige krans
Een laatst, armzalig groetje

Op de kist de kanarie
Dat was haar laatste wensje
De kanarie zingt van verdriet
Want hij hield zo van dat mensje

Hoor, nu wordt er gezongen
Dat hoort erbij, dat weet je
En dan volgt een heel klein gebed
Van een heel klein domineetje

Kijk, daar vallen de tranen
Dat hoort erbij, dat mag je
Achtentachtig tranen vandaag
En morgen weer een lachje

Ja, nu wordt ze begraven
Drie kluiten op haar kistje
En nu is het liedje uit
En het vrouwtje is dood
Maar dat wist je al

Последняя сказка

Эй, кого это хоронят?
Старушку маленькую, серую.
Эй, что висит на её гробу?
Библия, на верёвочке.

Смотри, вот и семья её,
Горстка жалкая людей.
Впереди — венок убогий,
Последний скорбный привет.

На гробу — канарейка,
Последнее её желание.
Канарейка поёт от горя,
Ведь он так любил старушку.

Слышишь, поют сейчас,
Так положено, ты знаешь.
А потом — короткая молитва
От маленького священника.

Смотри, слёзы катятся,
Так и должно быть, можно плакать.
Восемьдесят восемь слёз сегодня,
А завтра снова улыбка.

Да, вот её хоронят,
Три комка земли на гроб,
И вот песенка спета,
И старушка умерла.
Но ты это уже знала.