Текст и перевод песни Corry Brokken - De Messenwerper

De Messenwerper

Iwan was een scherpe messenwerper in een heel mooi Russisch pak
Niemand wierp zijn scherpe messen scherper en met zo'n volmaakt gemak
Messen werpen naar z'n partner was z'n hoogste doel
En bij al dat werpen had hij nimmer 't gevoel
Dat in 't voorwerp zijner worpen ook nog een goed hart vol liefde stak
En als hij messen naar haar smeet
Zong zij geduldig, maar voor niks

Iwan, ik kan je niet missen
Maar hopelijk mis jij mij wel
Want mocht jij je een keer vergissen
Dan stak er zo'n mes in mijn vel
Wanneer ik jou messen zie keilen
Dan voel ik mij bleek en verward
Want Amor mist nooit met z'n pijlen
Hij raakte me diep in mijn hart

Maar na jaren werd 't haar te machtig en vertelde zij 't 'm maar
Iwan vond het eigenlijk wel prachtig en werd snel verliefd op haar
Maar toen hij dus zijn aanstaande voor de schijf zag staan
Zag hij haar opeens met hele and're ogen aan
Werd nerveus, hij trilde, miste, raakte en ze zakte in elkaar
En met een laatste blik op hem
Zong zij met reeds gebroken stem

Iwan, eerst kon je me missen
Maar nu je niet zonder me kan
Moest jij je natuurlijk vergissen
Dat's nou weer echt iets voor een man
Nu kun je niet meer met me trouwen
Nu jij m'in 't hart hebt geraakt
Toch heb je, door van me te houden
Mij dood'lijk gelukkig gemaakt

Метатель ножей

Иван был метким метателем ножей в красивом русском костюме,
Никто не метал свои острые ножи метче и с таким совершенным мастерством.
Метать ножи в свою партнершу было его высшей целью,
И при всём этом метании у него никогда не возникало чувства,
Что в объекте его бросков тоже было доброе сердце, полное любви.
И когда он метал в неё ножи,
Она терпеливо, но тщетно пела:

Иван, я не могу без тебя,
Но, надеюсь, ты без меня тоже не можешь,
Ведь если ты вдруг промахнёшься,
То нож вонзится в мою кожу.
Когда я вижу, как ты мечешь ножи,
Я бледнею и теряюсь,
Ведь Амур никогда не промахивается своими стрелами,
Он поразил меня прямо в сердце.

Но спустя годы ей это стало невмоготу, и она ему всё рассказала.
Иван счёл это довольно чудесным и быстро в неё влюбился.
Но когда он увидел свою возлюбленную перед мишенью,
Он вдруг взглянул на неё совершенно другими глазами.
Занервничал, задрожал, промахнулся, попал, и она упала.
И, бросив на него последний взгляд,
Она спела уже слабеющим голосом:

Иван, раньше ты мог без меня,
Но теперь, когда ты не можешь без меня жить,
Ты, конечно же, должен был промахнуться,
Это так типично для мужчины.
Теперь ты не сможешь на мне жениться,
Ведь ты попал мне прямо в сердце.
И всё же, полюбив меня,
Ты сделала меня смертельно счастливой.