Текст и перевод песни Corry Brokken - Zeerover Jenny

Zeerover Jenny

U ziet mij borrel en bierglazen spoelen
En de flessen, de vloer, de vaten
En dan geeft u mij gauw een fooitje
En dan zeg ik: dank u wel
En dan ziet u mijn versleten kleren
En dit rothotel
En u heeft geen flauw benul met wie u praatte
En u heeft geen flauw benul met wie u praatte
Maar dan op een avond klinkt er een schreeuw bij de haven
En ze vragen wat is dat voor een gil
En dan zie je hoe ik glimlach bij de tapkist
Iemand vraagt: wat glimlach jij zo stil
En een schip met acht zeilen
En vijftig kanonnen ligt vast aan de wal
En ze zeggen: kom ga de glazen maar spoelen
Doe de bedden, de was, de vaten
En ik neem wat ik nog kan krijgen
En ik verschoon ieder bed
Maar er zal geen mens in slapen
In mijn bed waar ongewed
En ze hebben geen benul met wie ze praten
En ze hebben geen benul met wie ze praten
Want er klinkt vanavond eindelijk gebrul bij de haven
En dan vraagt men: wat is dat voor een kreet
En dan zien ze me stil lachen achter het venster
Iemand zegt: die doet of ze wat weet
En een schip met acht zeilen
En vijftig kanonnen ligt vast aan de wal
Dan zal de lach op uw lippen besterven
En dan zullen de muren scheuren
En de stad wordt een vale kale vlakte
Van puin zonder end
Maar temidden van dat puin
Staat dit hotel nog overeind
Niemand weet nog waarom hier niets kon gebeuren
Niemand weet nog waarom hier niets kon gebeuren
En de hele nacht zal een groot rumoer voor dit hotel zijn
En men brult: waarom spaart men dit gebouw
Als de morgen gloort verschijn ik op de drempel
En men zucht: wie is die vreemde vrouw
En een schip met acht zeilen
En vijftig kanonnen ligt vast aan de wal
In de middag gaan er honderd piraten aan land
Marcheren over puin en scherven
Ze grijpen wie ze grijpen kunnen
Wie het ook zei
Ze binden ze vast en ze brengen ze mee
En ze vragen wie van dezen moet sterven
En ze vragen wie van dezen moet sterven
In de hete middag wordt het stil aan de haven
Als men vraagt die er sterven moet
En dan zullen ze me horen zeggen: allen
Als de eerste kop rolt zeg ik: Hopla
En het schip met acht zeilen
En met vijftig kannonen neemt mij mee hier vandaan

Pirate Jenny

You see me washing glasses for liquor and beer
And the bottles, the floor, the casks too
And then you quickly give me a tip
And then I say: thank you very much
And then you see my worn-out clothes
And this rotten hotel
And you have no idea who you were talking to
And you have no idea who you were talking to
But then one evening there's a scream at the harbor
And they ask what's that shriek
And then you see me smile by the cash register
Someone asks: why are you smiling so silently
And a ship with eight sails
And fifty cannons is moored to the shore
And they say: come on, go wash the glasses
Do the beds, the laundry, the barrels
And I'll take what I can get
And I'll change every bed
But there will be no man sleeping
In my bed where he's unwelcome
And they have no idea who they're talking to
And they have no idea who they're talking to
Because tonight there's finally a roar at the harbor
And then people ask: what's that cry
And then they see me laughing quietly behind the window
Someone says: she acts like she knows something
And a ship with eight sails
And fifty cannons is moored to the shore
Then the laughter will die on your lips
And then the walls will crack
And the city will become a pale, bare plain
Of endless rubble
But in the midst of that rubble
This hotel still stands
Nobody knows why nothing could happen here
Nobody knows why nothing could happen here
And all night there will be a great commotion in front of this hotel
And people will yell: why is this building spared
When morning dawns, I appear on the threshold
And they sigh: who is this strange woman
And a ship with eight sails
And fifty cannons is moored to the shore
At noon a hundred pirates come ashore
Marching over rubble and shards
They grab whoever they can grab
Whoever it may be
They tie them up and bring them along
And they ask who of these must die
And they ask who of these must die
In the hot afternoon it becomes quiet at the harbor
When they ask who must die
And then they will hear me say: all of them
When the first head rolls I say: Hooray
And the ship with eight sails
And with fifty cannons takes me away from here