Текст и перевод песни Czerwone Gitary - Ciągle Pada

Ciągle Pada

Ciągle pada
Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby,
Mokre niebo się opuszcza coraz niżej,
żeby przejrzeć się w marszczonej deszczem wodzie.
A ja?
A ja chodzę, desperacko i na przekór wszystkim moknę,
Patrzę w niebo, chwytam w usta deszczu krople,
Patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie, to nic
Ciągle pada
Ludzie biegną, bo się bardzo boją deszczu,
Stoją w bramie, ledwie się w tej bramie mieszcząc,
Ludzie skaczą przez kałuże na swej drodze.
A ja?
A ja chodzę, nie przejmując się ulewą ani spiesząc,
Czując, jak mi krople deszczu usta pieszczą,
Ze złożonym parasolem idę pieszo, o tak
Ciągle pada
Alejkami już strumienie wody płyną,
Jakaś para się okryła peleryną,
Przyglądając się, jak mokną bzy w ogrodzie.
A ja?
A ja chodzę w strugach wody, ale z czołem podniesionym, żadna siła mnie nie zmusza i nie goni,
Idę niby zwiastun burzy z kwiatkiem w dłoni, o tak!
Ciągle pada!
Nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siać z ukosa,
Liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze.
A ja?
A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, który trafił obok drzewa,
Słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa.
Ciągle pada
Nagle ogniem otworzyły się niebiosa,
Potem zaczął deszcz ulewny siać z ukosa,
Liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze.
A ja?
A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa,
Ani piorun, który trafił obok drzewa,
Słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa.
A ja?
A ja chodzę desperacko i na przekór wszystkim moknę,
Patrzę w niebo, chwytam w usta deszczu krople,
Patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie, to nic

Бесконечный дождь

Бесконечный дождь
Асфальт улиц сегодня скользкий, как брюхо рыбы,
Мокрое небо опускается все ниже,
Чтобы увидеть свое отражение в морщинистой от дождя воде.
А я?
А я иду, назло всем, отчаянно мокну,
Смотрю в небо, ловлю губами капли дождя,
На меня смотрят расплывчатые лица в окне, но мне всё равно
Бесконечный дождь
Люди бегут, потому что очень боятся дождя,
Стоят в подворотне, едва там помещаясь,
Люди прыгают через лужи на своем пути.
А я?
А я иду, не обращая внимания на ливень и не спеша,
Чувствуя, как капли дождя ласкают мои губы,
Со сложенным зонтом иду пешком, вот так
Бесконечный дождь
По аллеям уже текут ручьи,
Какая-то пара укрылась плащом,
Наблюдая, как мокнут сирени в саду.
А я?
А я иду под струями воды, но с поднятой головой, никакая сила меня не заставит бежать,
Иду, словно предвестник бури, с цветком в руке, вот так!
Бесконечный дождь!
Вдруг небо разверзлось огнем,
Потом проливной дождь начал хлестать наискось,
Листья клена затрепетали в большом страхе.
А я?
А я иду, и мне не страшна ни буря, ни ливень,
Ни молния, которая ударила рядом с деревом,
Слушаю ветер, который поет все по-новому.
Бесконечный дождь
Вдруг небо разверзлось огнем,
Потом проливной дождь начал хлестать наискось,
Листья клена затрепетали в большом страхе.
А я?
А я иду, и мне не страшна ни буря, ни ливень,
Ни молния, которая ударила рядом с деревом,
Слушаю ветер, который поет все по-новому.
А я?
А я иду, назло всем, отчаянно мокну,
Смотрю в небо, ловлю губами капли дождя,
На меня смотрят расплывчатые лица в окне, но мне всё равно