Текст и перевод песни Czesław Niemen - Wspomnienie

Wspomnienie

Mimozami jesień się zaczyna
Złotawa krucha i miła
To ty jesteś ta dziewczyna
Która do mnie na ulicę wychodziła
Od twoich listów pachniało w sieni
Gdym wracał zdyszany ze szkoły
A po ulicach lekkiej jesieni
Fruwały za mną jasne anioły
Mimozami senność przypomina
Nieśmiertelnik żółty październik
To ty, to ty moja jedyna
Przychodziłaś wieczorem do cukierni
Z przeomdlenia, z przeomdlenia senny
W parku płakałem szeptanymi słowy
Młodzik z chmurek prześwitywał wiosenny
Od mimozy złotej majowy
Ach z czułymi przemiłymi snami
Zasypiałem z nim gasnącym o poranku
W snach dawnymi bawiąc się wiosnami
Jak tą złotą, jak tą wonną wiązanką

Souvenir

L'automne commence par les mimosa
Doré, fragile et doux
C'est toi, c'est toi cette fille
Qui sortait dans la rue pour me rencontrer
Tes lettres sentaient bon dans l'entrée
Quand je rentrais, essoufflé de l'école
Et dans les rues, une légère automne
Des anges lumineux volaient derrière moi
Les mimosa rappellent la somnolence
L'immortelle, octobre jaune
C'est toi, c'est toi ma seule
Tu venais le soir à la pâtisserie
D'un évanouissement, d'un évanouissement somnolent
Je pleurais dans le parc, en murmurant des mots
Un jeune homme de nuages brillait au printemps
Du mimosa doré, en mai
Ah, avec des rêves tendres et charmants
Je m'endormais avec lui, qui s'éteignait au matin
Dans mes rêves, je jouais avec les printemps d'antan
Comme cette guirlande dorée, comme cette guirlande parfumée