Текст и перевод песни Czesław Niemen - Włóczęga

Włóczęga

Gdzie Bajkał od morza tu sięga
Przez śniegi, wichurę i noc
Wędruje zgarbiony włóczęga
Dźwigając przeklęty swój los
Do brzegu Bajkału podchodzi
Wspomina rodzinny swój dom
Ostatkiem sił wsiada do łodzi
Na wiosła zaciska swą dłoń
Dopływa, ktoś wyszedł go spotkać
Ktoś czeka, on sercem już zgadł
Ach, witaj mi matko najdroższa
Czy stropi mój ojciec i brat
Gdzie Bajkał od morza tu sięga
Przez śniegi, wichurę i noc
Wędrował zgarbiony włóczęga
Dźwigając przeklęty swój los
Wędrował zgarbiony włóczęga
Dźwigając przeklęty swój los

Le Vagabond

Là où le Baïkal atteint la mer
Par la neige, la tempête et la nuit
Un vagabond voûté se promène
Portant son destin maudit
Il s'approche du rivage du Baïkal
Se souvenant de sa maison familiale
Avec ses dernières forces, il monte dans un bateau
Il serre sa main sur les rames
Il arrive, quelqu'un est sorti pour le rencontrer
Quelqu'un attend, il le devine déjà dans son cœur
Ah, bienvenue ma très chère mère
Mon père et mon frère seront-ils sur le toit
Là où le Baïkal atteint la mer
Par la neige, la tempête et la nuit
Un vagabond voûté se promenait
Portant son destin maudit
Un vagabond voûté se promenait
Portant son destin maudit