Текст и перевод песни Da Poet - Rüzgar

Rüzgar

Yanlış yer yanlış zaman
Da Poet çek tetiği çekmeden düşman
Kerkes pişman farklı telden çalar
Altın hülya bu hangi dünya?
Merhaba merhaba başlayan mutlu hikâyeler
Buruk elvedalarla son buldu
Bu yazdıklarım bana ait son bulgu
Tek vurgu dağıtmaya yeter şuuru
Bıraktığım yerde değil adımlarım benim
Bıraktığın gibi değilim değişti adım benim
Şu anda parayla ölçüldüm küçüldüm
Koca bi′ sıfıra denkleşti varlığım benim
Bu yara derin denizi 2'ye böldü elim
Su kadar ucuzladı şu ara yemin
Emin olun dostlar ben bende değilim
Bi′ yara var ki çaresi elde değil yine
Fırtına kop yine gel odama
Yine güneş doğmasın sen ve bana
Yine aynı yerde bırak ellerimi
Yine aynı melodi sarsın benliğimi

Rüzgar tenime yorgan
Bak yine rüzgar aynı tondan çalar
Yine rüzgar es üstüme hadi
Rüzgar çek al götür beni de

Alışmak zor bugünden miraslara
Her bünye mecbur iflaslara
Yüksek irtifa
Çocuk beni anlamana yıllar yıllar var daha
Bana sokak bana bana cadde
Bu raddede her yer zati bana sahne
Kimine ruh kimi kimine madde
TV'ye bakan gerçek içindeki sahte
Üstüm başım toz içinde
Bu yoldan kopup gitmek var içimde
Fırtınalar getirdim sol cebimde
Hayat akar boş biçimde
Estikçe rüzgar sürer efkâr
Estikçe rüzgar suratlara çarpar
Mutlu cümlelerin sonundaki fakatlar kadar
Kırıcı caddeler kırıcı sokaklar

Rüzgar tenime yorgan
Bak yine rüzgar aynı tondan çalar
Yine rüzgar es üstüme hadi
Rüzgar çek al götür beni de

Wind

Wrong place, the wrong time
Da Poet, pull the trigger, enemy without firing
Everyone is regretful, playing a different tune
Golden dream, what kind of world is this?
Hello, hello the beginning of happy stories
With bitter farewells came to an end
What I wrote is my last finding
One emphasis is enough to distribute consciousness
My steps are not where I left them
I am not the same as you left me, my name has changed
Now I am measured with money, I am reduced
My being has become equal to a big zero
This wound is deep, my hand divides the sea into 2
Water has become as cheap as an oath
Believe me, my friends, I am not in myself
There is a wound that has no cure
Let the storm come again to my room
Let the sun not rise again for you and I
Leave my hands in the same place again
Let the same melody shake my being again

Wind a blanket to my skin
Look, the wind is playing the same tune again
Let the wind blow over me again
Wind, come take me away too

It is difficult to get used to today's inheritance
Every constitution is destined to fail
High altitude
Child, it will take years to understand me
Street to me, street to me road to me
Everywhere is a stage for me on this note
Spirit to some, substance to some
Those who watch TV are fake in reality
My head and body are covered in dust
There is a desire in me to break away from this path
I brought storms in my left pocket
Life flows in vain
As the wind blows, thoughts continue
As the wind blows, it hits faces
Like the buts at the end of happy sentences
Harrowing avenues, harrowing streets

Wind a blanket to my skin
Look, the wind is playing the same tune again
Let the wind blow over me again
Wind, come take me away too