Текст и перевод песни Dana Winner - Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar en paard,
Een slagerij, J.van der Ven,
Een kroeg, een juffrouw op de fiets,
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is, waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe 't was,
De boerenkind'ren in de klas,
Een kar, die ratelt op de keien,
'T Raadhuis met een pomp ervoor,
Een zandweg, tussen koren door,
Het vee, de boerderijen.
En langs 't tuinpad van m'n vader, zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter dan dat 't nooit voorbij zou gaan.
Wat leefden ze eenvoudig toen,
In simpele huizen, tussen groen,
Met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
'T Dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk 't leven is,
Ze zien de televisiekwis
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of 't bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen.
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar,
In mini-rok en beatle-haar,
En joelt wat mee met beatmuziek.
Ik weet wel, 't is hun goeie recht,
De nieuwe tijd, net wat u zegt,
Maar 't maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend,
We kochten zoethout voor een cent,
Ik zag hun moeders touwtje springen.
Dat dorp van toen, 't is voorbij,
Dit is al wat er over bleef voor mij,
Een ansicht en herinneringen.
Toen 'k langs 't tuinpad van m'n vader, de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

У меня дома до сих пор лежит открытка.
На которой церковь, телега и лошадь.
Мясная лавка, Дж.
Паб, дама на велосипеде-
Это, наверное, ни о чем не говорит.
Но это место, где я родился.
Эта деревня, Я помню, какой она была.
Фермерский ребенок в классе.
Телега грохочет по валунам.
'T Raadhuis с насосом впереди,
Грунтовая дорога, меж хоров,
Скот, фермы.
И вдоль отцовской садовой дорожки я увидел высокие деревья.
Я был ребенком и знал, что это никогда не пройдет.
Как просто они жили тогда,
В простых домах, среди зелени,
С фермерскими цветами и живой изгородью.
Но, видимо, они жили неправильно.
Деревня была модернизирована.
И теперь они на правильном пути.
Ибо узри, как богата жизнь,
Наверное, они смотрят телевизор.
И жить в бетонных коробках.
С большим количеством стекла вы можете видеть.
Как диван стоит в Mien?
И ее комод с пластиковыми розами.
Деревенская молодежь
В мини-юбках и с битловскими волосами, жмущаяся
Друг к другу, веселится под бит.
Я знаю, это их право.,
Новый век, как ты говоришь,
Но он вызывает у меня меланхолию.
Я знал их отцов.,
Мы купили лакрицу за пенни.
Я видел, как струна их матери подпрыгнула.
Та деревня тогда, все кончено.
Это все, что мне осталось.,
Открытка и воспоминания.
Когда я увидел высокие деревья, стоящие вдоль садовой дорожки моего отца.
Я был ребенком, откуда мне было знать, что это пройдет навсегда?