Текст и перевод песни Daniël Kist - Vandaag - Band

Mensen vragen me wel eens wat ik wil worden.
Dan voel ik me op een zeker vlak verloren, want waarom zou ik anders moeten zijn dan het nu?
Ieder huis heeft zo z'n kruis, dat is gegeven.
Maar dat zegt niet dat ik anders hoef te leven, niemand hier kan beter mij zijn dan mezelf, kom maar hier, vertel me.
Want vandaaglaat ik al m'n zorgen gaan.
Want vandaag ben ik, ik ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan.
Op de achterbank keek ik hoe wij ontweken, angsten en onzekerheid m'n binnenste gebleken.
Vanaf nu pak ik definitief het stuur en begin m'n avontuur.
De eerste stap, die is gezet en daarom weet ik,
Dat wat er ook gebeurt ik toch wel aankom op bestemming,
Omarm de beren op de weg en ben niet bang wanneer ik zeg, het maakt niet uit, 't is mijn besluit.
Want vandaag laat ik al m'n zorgen gaan.
Want vandaag ben ik, ik ben mezelf, heb lang aan die zijlijn gestaan.
Ik onthoud wie belangrijk voor me zijn.
M'n geluk.
M'n pijn.
Ik besta, niemand krijgt mij nu nog klein.
Mensen vragen me wel eens wat ik wil worden.
Dan voel ik me op een zeker vlak verloren.

Иногда люди спрашивают меня, кем я хочу быть.
Тогда я чувствую себя потерянным на определенном уровне, потому что почему я должен отличаться от настоящего?
У каждого дома есть свой крест, который дан.
Но это не значит, что я должен жить по-другому, никто здесь не может быть мной лучше, чем я сам, иди сюда, скажи мне.
Потому что сегодня я отпускаю все свои заботы.
Потому что сегодня я, я - это я сам, долгое время был на этой обочине.
На заднем сиденье я наблюдал, как мы уворачивались, страхи и неуверенность раскрывали мое внутреннее "я".
С этого момента я обязательно сяду за руль и начну свое приключение.
Первый шаг, который был сделан, и поэтому я знаю,
Что бы ни случилось, я прибуду к месту назначения.,
Обнимите медведей на дороге и не бойтесь, когда я скажу, что это не имеет значения, это мое решение.
Потому что сегодня я отпустил все свои заботы.
Потому что сегодня я, я - это я сам, долгое время был на этой обочине.
Я помню, кто для меня важен.
Моя удача.
Моя боль.
Я существую, теперь никто не считает меня маленьким.
Иногда люди спрашивают меня, кем я хочу быть.
Я чувствую себя в некотором роде потерянным.