Текст и перевод песни Daria Zawiałow - Malinowy Chruśniak

Zdejmij z siebie płaszcz
Ładnie, proszę Cię
Chce zobaczyć całą gamę złości w kości
I chcę poczuć z Tobą tlen

Zjedzmy malin garść
Można się w nich kłaść
Chcę rozebrać Ciebie z twych nieprzyjemności
Każdą cząstkę Ciebie brać

Blask pali nas
Kurczy, kurczy się czas
Złość zaciera ślad
Zdejmij z siebie płaszcz

W dreszczach topię się
Lawa pod skórą podsyca ogień
Nie chce wyjść z Ciebie, wyjść
Brak już oddechu, spadamy sobie
Na policzkach pot
Oczy jak łuna kolorem świecą
Nie chcesz wyjść, ze mnie wyjść
Nim ślepia ponuro w cieniu zbledną

Zdejmij z siebie płaszcz
Ten ostatni raz
Piromańskim śmiechem chcę rozpalić ogień
I roztopić przy tym czas

Blask pali nas
Kurczy, kurczy się czas
Złość zaciera ślad
Zdejmij z siebie płaszcz

W dreszczach topię się
Lawa pod skórą podsyca ogień
Nie chce wyjść z Ciebie, wyjść
Brak już oddechu, spadamy sobie
Na policzkach pot
Oczy jak łuna kolorem świecą
Nie chcesz wyjść, ze mnie wyjść
Nim ślepia ponuro w cieniu zbledną

W dreszczach topię się
Lawa pod skórą podsyca ogień
Nie chce wyjść z Ciebie, wyjść
Brak już oddechu, spadamy w ogień
Zatracamy się
Usta gdzieś błądzą i bałaganią
Nie chcesz wyjść ze mnie wyjść
Nim oczy ponuro w cieniu zgasną

Сними с себя пальто
Хорошо, пожалуйста
Он хочет увидеть всю гамму гнева в кости
И я хочу почувствовать кислород с тобой

Давайте съедим малиновую горсть
В них можно лежать
Я хочу раздеть тебя от твоих неприятностей
Каждую частицу тебя взять

Свечение жжет нас
Сокращается, сокращается время
Гнев размывает след
Сними с себя пальто

В ознобе я таю
Лава под кожей разжигает огонь
Я не хочу выходить из тебя, выходить из тебя
Нет дыхания, мы уходим.
На щеках пот
Глаза, как Луна, сверкают
Ты не хочешь выйти из меня.
Перед тем, как слепить мрачную тень,

Сними с себя пальто
В последний раз
Пироманским смехом хочу разжечь огонь
И растопить при этом время

Свечение жжет нас
Сокращается, сокращается время
Гнев размывает след
Сними с себя пальто

В ознобе я таю
Лава под кожей разжигает огонь
Я не хочу выходить из тебя, выходить из тебя
Нет дыхания, мы уходим.
На щеках пот
Глаза, как Луна, сверкают
Ты не хочешь выйти из меня.
Перед тем, как слепить мрачную тень,

В ознобе я таю
Лава под кожей разжигает огонь
Я не хочу выходить из тебя, выходить из тебя
Нет дыхания, мы падаем в огонь
Мы теряем себя
Губы где-то блуждают и путаются
Ты не хочешь выйти из меня
Прежде, чем глаза угрюмо потухнут