Текст и перевод песни Dario - De Clown

De Clown

Hij was maar een clown, in 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
Hij lachte en sprong, in 't felgele licht
Maar onder die lach zat een droevig gezicht
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille
Verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
Hij woonde alleen, in een wagen van hout
Hij was maar een clown, en zo werd hij oud
Z'n hoed was te klein, en z'n schoenen te groot
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag

Want er was op het einde niemand die hij verliet
Op een avond, hij viel, net als elke keer
Het publiek lachte luid, maar voor hem was het uit
Hij was maar een clown, in 't wit en in 't rood
Hij was maar een clown, maar nu is hij dood
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille
Verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet
De herinnering blijft aan die clown met z'n lach
Hij heeft alles gegeven tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van zijn stille
Verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet

Clown

He was a clown, in white and in red
He was only a clown, and now he is dead
He laughed and jumped, in the bright yellow light
But under that smile was a sad sight
The memory of that clown with his laugh
He gave it his all until the very last
Nobody knew the pain of his silent
Sorrow
Because in the end, there was nobody he left
He lived alone, in a wooden wagon
He was a clown, and so he grew old
His hat was too small, and his shoes were too big
He was only a clown, and now he is dead
The memory of that clown with his laugh
He gave it his all until the very last

Because in the end, there was nobody he left
One evening, he fell, just like every time
The audience laughed loudly, but for him, it was over
He was a clown, in white and in red
He was only a clown, and now he is dead
The memory of that clown with his laugh
He gave it his all until the very last
Nobody knew the pain of his silent
Sorrow
Because in the end, there was nobody he left
The memory of that clown with his laugh
He gave it his all until the very last
Nobody knew the pain of his silent
Sorrow
Because in the end, there was nobody he left