Mehmane Nakhandeh - Dariush перевод на английский

Mehmane Nakhandeh

برای گفتن من ، شعر هم به گِل مانده
نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده
صدا که مرهم فریاد بود زخم را
به پیش زخم عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه جز این دسته مرا مشغله ای نیست
دیری است که از خانه خرابان جهانم
بر سقف فرو ریخته ام چلچله ای نیست
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هر چند که تا منزل تو فاصله ای نیست
روبروی تو کیم من ؟ یه اسیر سرسپرده
چهره تکیده ای که تو غبار آینه مرده
من برای تو چی هستم ؟ کوه تنهای تحمل
بین ما پل عذابه ، منه خسته پایه ی پل
ای که نزدیکی مثلِ من ، به من اما خیلی دوری
خوب نگام کن تا ببینی چهره درد و صبوری
کاشکی میشد تا بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا ، از خودم بیش از تو خستم
ببین که خستم ، غروره سنگم اما شکستم
کاشکی از عصای دستم یا که از پشت شکستم
تو بخونی تا بدونی از خودم بیش از تو خستم
ببین که خستم ، تنها غروره عصای دستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق ، من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی ، من همه تحملِ درد
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خستمو تا کرد
زیر بار با تو بودن ، یه ستون نیمه جونم
اینکه اسمش زندگی نیست ، جون به لبهام میرسونم
هیچی جز شعر شکستن قصه ی فردای من نیست
این ترانه ی زواله ، این صدا ، صدای من نیست
ببین که خستم تنها غروره ، عصای دستم

Mehmane Nakhandeh

To say me, the poem even remained in clay
There is no life left and a hundred words are left to my heart
The voice that was the cure for the scream and the wound
In front of my heart's great wound embarrassed
What can I say about my dear's hands? There is no complaint
If there is a complaint, there is no patience anymore
Busy in self-hurting in all my life
Every moment but this group doesn't bother me
It's been a long time since I'm ruined of the world's house
There is no swallow on my collapsed roof
In the desire to see you, I'm the most vagrant
Although there is no distance to your home
Who am I in front of you? A devoted captive
A haggard face that you are dead in the mirror’s dust
What am I to you? The lonely mountain of patience
Between us there is a bridge of torture, I'm the tired pillar of the bridge
O you who are close like me, but very far from me
Look at me well to see the face of pain and patience
I wish you could know what I am to you
I'm tired of you more than the world, and more than you of myself
See that I'm tired, I'm a stone of pride but I'm broken
I wish I was broken from my cane or from my back
You sing to know that I'm tired of myself more than you
See that I'm tired, only pride is my cane
From the torment of being with you in silence, I'm destroyed
I'm neither patient nor a lover, I'm the embodiment of torment
You're completely carefree, I'm all the patience of pain
You didn't understand what pain your tired knee did to me
Under the weight of being with you, I'm a half-dead column
This is not called life, I'm hanging on my lips
There is nothing but the poem of breaking the story of my tomorrow
This song of ruin, this voice, is not my voice
See that I'm tired, only pride, my cane