Текст и перевод песни Dariush - Noono Paniro Sabzi (feat. Ebi)

نون و پنیر و هق هق، سفره ی سرد عاشق
نون و پنیر و فندق، رخت عزا تو صندوق
نون بیات و حلوا، سوخته حریر دریا
نون و پنیر و گردو، قصه ی شهر جادو
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی نا تموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
پای همه گلدسته ها، دوباره اعدام صدا
دوباره مرگ گل سرخ، دوباره ها دوباره ها
حریق سبز جنگلا به دست کبریت جنون
از کاشی های آبی مون سرزده فواره ی خون
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی ناتموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
قصه ی جادوگر بد که از کتابا می اومد
نشسته بر منبر خون عاشقا رو گردن می زد
کنار شهر آینه جنگل سبز شیشه بود
برای گیس گلابتون اون روز مث همیشه بود
پونه می ریخت تو دامنش تا مادرش چادر کنه
می رفت که از بوی علف تمام شهرو پر کنه
غافل از اینکه راهشو جادوگر دزدیده بود
رو صورت خورشید خانوم خط سیاه کشیده بود
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی نا تموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
چشمای گیس گلابتون چیزی به جز شب نمی دید
هوا نبود، نفس نبود، قصه به آخر نرسید
قصه های مادربزرگ آیینه خود منه
طلسم جادوگر باید با دستای تو بشکنه
با دستای رفاقتت، تاریکی وحشت نداره
نوری که حرفه آخره، به قصه مون پا میزاره
حیفه که شهر آیینه، سیاه بشه حروم بشه
قصه تو، قصه من، اینجوری ناتموم بشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بگه
تا شعر گیس گلابتون یه شعر پر امید باشه
آیینه های تو به تو، هرکدومش خورشید باشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
نون و پنیر و فندق، رخت عزا تو صندوق
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی

Хлеб, сыр, рыдания, холодная скатерть любовника.
Хлеб, сыр, орехи, траурное белье в багажнике.
Черствый хлеб и халва, обожженный морской шелк.
Хлеб, сыр и грецкие орехи, история волшебного города.
Хлеб, сыр и арахис, незаконченная история.
Хлеб, сыр, овощи-ты стоишь большего.
Пирог все наверху, снова исполненный звук
Снова смерть роз снова розы снова
Зеленый огонь леса, чтобы раздать спички безумие
Из наших голубых плиток навязчивый фонтан крови.
Хлеб, сыр и арахис, незаконченная история.
Хлеб, сыр, овощи-ты стоишь большего.
История о Злой Ведьме из книг.
Сидя на кафедре, одетый в кровь влюбленных.
Рядом с городом было зеркало зеленое лесное стекло
Это был тот же день для твоих париков.
Он насыпал орегано себе на юбку, чтобы сделать матери палатку.
Он отправился засыпать весь город травой.
Ничего не подозревая, он пробирался крадучись.
У нее была черная полоса на лице солнца.
Эй, эй, кто-нибудь, давайте скажем новое стихотворение.
За твои парики смерти ведьмы.
От смерти злой ведьмы, пришедшей из книг.
Хлеб, сыр и арахис, незаконченная история.
Хлеб, сыр, овощи-ты стоишь большего.
Твои глаза-парики не видят ничего, кроме ночи.
Это был не воздух, не дыхание, не конец.
Бабушкины сказки - мое зеркало.
Колдовские чары должны быть разрушены твоими руками.
С твоими товарищескими руками темнота не поддастся панике.
Свет, который является последней профессией, проходит через нашу историю.
Жаль, что город зеркал становится черным, опустошенным.
Твоя история, моя история, все закончится так.
Эй, эй, кто-нибудь, давайте скажем новое стихотворение.
За твои парики смерти ведьмы.
От смерти злой ведьмы, пришедшей из книг.
Эй, эй, кто-нибудь, давайте скажем новое стихотворение.
За твои парики смерти ведьмы.
От смерти ведьмы.
Чтобы твоя поэма о париках стала поэмой надежды.
Твои зеркала для тебя, любое солнце.
Эй, эй, кто-нибудь, давайте скажем новое стихотворение.
За твои парики смерти ведьмы.
От смерти злой ведьмы, пришедшей из книг.
Хлеб, сыр, орехи, траурное белье в багажнике.
Хлеб, сыр, овощи-ты стоишь большего.