Текст и перевод песни Dariush - Noono Paniro Sabzi (feat. Ebi)

Noono Paniro Sabzi (feat. Ebi)

نون و پنیر و هق هق، سفره ی سرد عاشق
نون و پنیر و فندق، رخت عزا تو صندوق
نون بیات و حلوا، سوخته حریر دریا
نون و پنیر و گردو، قصه ی شهر جادو
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی نا تموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
پای همه گلدسته ها، دوباره اعدام صدا
دوباره مرگ گل سرخ، دوباره ها دوباره ها
حریق سبز جنگلا به دست کبریت جنون
از کاشی های آبی مون سرزده فواره ی خون
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی ناتموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
قصه ی جادوگر بد که از کتابا می اومد
نشسته بر منبر خون عاشقا رو گردن می زد
کنار شهر آینه جنگل سبز شیشه بود
برای گیس گلابتون اون روز مث همیشه بود
پونه می ریخت تو دامنش تا مادرش چادر کنه
می رفت که از بوی علف تمام شهرو پر کنه
غافل از اینکه راهشو جادوگر دزدیده بود
رو صورت خورشید خانوم خط سیاه کشیده بود
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
نون و پنیر و بادوم، یه قصه ی نا تموم
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی
چشمای گیس گلابتون چیزی به جز شب نمی دید
هوا نبود، نفس نبود، قصه به آخر نرسید
قصه های مادربزرگ آیینه خود منه
طلسم جادوگر باید با دستای تو بشکنه
با دستای رفاقتت، تاریکی وحشت نداره
نوری که حرفه آخره، به قصه مون پا میزاره
حیفه که شهر آیینه، سیاه بشه حروم بشه
قصه تو، قصه من، اینجوری ناتموم بشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بگه
تا شعر گیس گلابتون یه شعر پر امید باشه
آیینه های تو به تو، هرکدومش خورشید باشه
آهای آهای یکی بیاد یک شعر تازه تر بگه
برای گیس گلابتون از مرگ جادوگر بگه
از مرگ جادوگر بد که از کتابها می اومد
نون و پنیر و فندق، رخت عزا تو صندوق
نون و پنیر و سبزی، تو بیش از این می ارزی

Хлеб, сыр и зелень (с участием Эби)

Хлеб, сыр и всхлипы, холодная трапеза влюблённого,
Хлеб, сыр и фундук, траурное платье в сундуке.
Чёрствый хлеб и халва, сгоревший шёлк моря,
Хлеб, сыр и грецкие орехи, история волшебного города.
Хлеб, сыр и миндаль, история без конца,
Хлеб, сыр и зелень, ты стоишь гораздо большего.
У подножия всех минаретов снова казнь звука,
Снова смерть алой розы, снова и снова.
Пожар зелёных лесов от спички безумия,
Из наших синих изразцов бьёт фонтан крови.
Хлеб, сыр и миндаль, история без конца,
Хлеб, сыр и зелень, ты стоишь гораздо большего.
История злого волшебника, который вышел из книг,
Сидя на кафедре из крови, он обезглавливал влюбленных.
Возле города зеркал был зелёный стеклянный лес,
Для косы Гюляйбан, как и всегда, был тот день.
Она собирала мяту в подол, чтобы мама накрыла её платком,
Она шла, чтобы наполнить весь город ароматом травы.
Не подозревая, что волшебник украл её путь,
На лице госпожи Солнце он нарисовал чёрную линию.
Эй, эй, пусть кто-нибудь придёт и расскажет новую песню,
О косе Гюляйбан, о смерти волшебника.
О смерти злого волшебника, который вышел из книг.
Хлеб, сыр и миндаль, история без конца,
Хлеб, сыр и зелень, ты стоишь гораздо большего.
Глаза косы Гюляйбан ничего, кроме ночи, не видели,
Не было воздуха, не было дыхания, история не закончилась.
Сказки бабушки - это моё зеркало,
Заклинание волшебника должно быть разрушено твоими руками.
С твоими руками дружбы, темнота не страшна,
Свет, который является последним словом, вступает в нашу историю.
Жаль, что город зеркал станет чёрным, будет проклят,
Твоя история, моя история, так и останется незаконченной.
Эй, эй, пусть кто-нибудь придёт и расскажет новую песню,
О косе Гюляйбан, о смерти волшебника.
О смерти злого волшебника, который вышел из книг.
Эй, эй, пусть кто-нибудь придёт и расскажет новую песню,
О косе Гюляйбан, о смерти волшебника.
О смерти волшебника.
Чтобы песня косы Гюляйбан была песней полной надежды,
Чтобы каждое из твоих зеркал было солнцем.
Эй, эй, пусть кто-нибудь придёт и расскажет новую песню,
О косе Гюляйбан, о смерти волшебника.
О смерти злого волшебника, который вышел из книг.
Хлеб, сыр и фундук, траурное платье в сундуке.
Хлеб, сыр и зелень, ты стоишь гораздо большего.