Текст и перевод песни Dawid Podsiadło - Trofea

Muza muzą
A w pokoju sam
Moim kumplem nieustanny stres
Na odbite palmy przyszedł czas
Mam sodowej wody pełny zlew
Nie robię zdjęcia
Nie podpiszę Tobie płyt
Nie mogę zmieścić
W histori waszych żyć
Gdy pojadę windą
Będę śledził ślady stóp
Słowem uznania
Wytrę lewy kącik ust
Skrzynka pełna
Nie wysyłaj nic
Powoli tracę głos
Jeszcze kilka przyjemnych płyt
Wyjadę w końcu stąd
Staję się potworem bo wtedy czuję, że
Choć jestem tak naprawdę, nie ma mnie
To dzięki temu mogę na stary rower wsiąść
Zamieszkać w kamienicy
Nie myć rąk
Codziennie słyszę: "znów coś wygrałeś"
Zaraz braknie miejsca na kolejny diament
(Tak psujesz mnie)
(Psujesz mnie)
Anonimu smak, poczuję gdy
Za granicę zrobię drobny skok
Jakoś dziwnie tęskno wtedy mi
Kiedy przezroczysty stawiam krok
W kraju nad Wisłą, każdy mówi mi na Ty
A moje nazwisko, to czytany głośno szyld
Skrzynka pełna
Nie wysyłaj nic
Powoli tracę głos
Jeszcze kilka przyjemnych płyt
Wyjadę w końcu stąd
Staję się potworem bo wtedy czuję, że
Choć jestem tak naprawdę, nie ma mnie
To dzięki temu mogę na stary rower wsiąść
Zamieszkać w kamienicy
Nie myć rąk
Staję się potworem bo wtedy czuję, że
Choć jestem tak naprawdę, nie ma mnie
To dzięki temu mogę na stary rower wsiąść
Zamieszkać w kamienicy
Nie myć rąk
Staję się potworem bo wtedy czuję że
Choć jestem tak naprawdę, nie ma mnie
To dzięki temu mogę na stary rower wsiąść
Zamieszkać w kamienicy
Nie myć rąk

Муза музой
А я в комнате один
Постоянный стресс - мой друг
Для отражённых пальм время пришло
Моя раковина полна газировки
Не делаю снимки
Не подпишу тебе диски
Не могу сохранить
Истории в тайне
Когда поеду на лифте
Пойду я по следам чьих-то стоп
Со словом благодарности
Вытру левый кончик рта
Почты много
Ничего не отправляй
Я теряю голос
Еще несколько приятных дисков
И я наконец уеду отсюда
Я становлюсь монстром, потому что чувствую что
Я существую, но меня нет
Поэтому я могу сесть на свой старый велосипед
Поселюсь в квартире
Не мою руки
Каждый день слышу: "ты снова выиграл"
Но нету места для еще одного бриллианта
Так ты портишь меня
Портишь меня
Попробую вкус анонимности, когда
Сделаю маленький прыжок за границу
Как-то странно, скучно для меня
Когда прозрачный делаю я шаг
В стране над Вислой, каждый говорит со мной на ты
А моя фамилия - это вывеска прочитанная вслух
Почты много
Ничего не отправляй
Я теряю голос
Еще несколько приятных дисков
И я наконец уеду отсюда
Я становлюсь монстром, потому что чувствую что
Я существую, но меня нет
Поэтому я могу сесть на свой старый велосипед
Поселюсь в квартире
Не мою руки
Я становлюсь монстром, потому что чувствую что
Я существую, но меня нет
Поэтому я могу сесть на свой старый велосипед
Поселюсь в квартире
Не мою руки
Я становлюсь монстром, потому что чувствую что
Я существую, но меня нет
Поэтому я могу сесть на свой старый велосипед
Поселюсь в квартире
Не мою руки