beesoorat - Safir , Daygard перевод на немецкий

beesoorat

به دندون گرفت
زبون چرخ خیاطی
که دوخته بشه رخت جهان
تار و پود و رج به هم تنیده شن
ولی سوزن سوء ظن داره به نخ
رای از انگشت سبابه م ریخت
شده قربانی بانی غرش
شصت گردن میگرفت
یه اشاره به سرفه
میفتاد ...اش
زر و زیور و زینت
و روح وصله بی وصال جسمه
کلمه واسه قافیه لطفا... القصه
زاده کره زمین شهروند دهکده جهانی، مهره قوانین
سرخ، زرد، سیاه، رنگین پوست
از هر اقلیت، حداقل چند میلیون
تشکیل میدیم یه جامعه
یکپارچه به ظاهر، آزاده، دین
زبون، باور یکی
حکم اجباره یه قاعده به نام زندان
سرطان سرمایه داری
علاجش سرمایه هنگفت
با دستای خالی کشورای مستقل
کشش پیدا میکنه سمت ارباب مالی
پس برده یا بنده فرقی نداره
سرمایه دار و چه به موعود و مبادا
انتهای قصه بشه لحاظ
اینجا عطف ماجراست
پارچه سیاهو پهن میکنم رو جهان
بگیره عزا
ولی تیکه، تیکه
تیکه سبز، آبی، بنفش
نقش میبافم تا یه رنگی پیش نیاد
ظاهرو ترجیح میدم، زاهد
اما باطن هنوز تو نیمه راهه
یه شاخه مدیونه به ساقه
حتی اگه باشه کهن و افتاده
سردی رو میکشم به صورت خلق
چهره ها رو میبرم
میدوزم به هم
لیلی و چهارخونه گچی
رو قیر چی
اگه کنار هم باشن و تفاهمی چی
عابد، میکنم شیرین کامت
وقتی چهره به خون نشسته خودم تو دستمه
این هنر تجسمی، با کدوم نمایش نا محرمه
ها؟ با کدوم نمایش نامه؟
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، نه من یادم نمیره
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، نه من یادم نمیره
خیاط، شصتشو ترک کرد
کشید سر زلفه نخ
منم یه صورتک
اختیارم دیدن
چشمای سوزن کوره
من شالوده ی جونم نوره
رنگات به تنم ماسیده
شفافم شیشه وقت عبور شمع، شم
مسخ این جنگ سرد
اشک از رنج حضورش
منم سنگ صبورش
آ من درونم میسوخت
مثه یه عود خام
پیدام کن، بو بکش
سر بچرخون رو به باد
تویی بزاز حیله گر
جامت از زیرت تیره تر
لباسات به تنم گشاد
عاصی از گفتن کلیشه هات
دنیا رو بفروش پشت گیشه ت
نعشم کن، شاید هیپنوتیزم شم
گود، قرص، مورف
(مرشد فراموشی نعمته)
اگر یادم بره که کی بودم از اول چی
سادتون بود و من دنبال نخودچی
حرف بزن به زبون من
تا شاید باحال شی
خودمو ببازم تا آخرین پاپاسی
رُژای رنگی، آلتای بی حس
عشق از دید فقیر
پوست به استخون رسیده
این جنگ واسه هرکی تجارته
رنگ پوست فقط بهانته
اصالتو از ریشه کندی
شاخه، این ساقه اسارته
انتهای این قصه، یه هرج و مرج ترسناکه
بیداری مژده ی صورتکه
توی خوابم همراته
خیاط با چشای خون گرفته
نخو از سوزن رد کرد
صورتک با نگاه سردش
شروع کرد زیر لب زمزمه کردن
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، نه من یادم نمیره
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، نه من یادم نمیره
خیاط میخواد من خوابم بگیره
به یاد بیار، یادم نمیره
به یاد بیار، نه من یادم نمیره
خیاط میخواد من خوابم بگیره

Unansehnlich

Er biss auf seine Zähne
Die Zunge der Nähmaschine drehte sich
Um das Gewand der Welt zu nähen
Kette und Schuss, Reihe um Reihe, miteinander verflochten
Aber die Nadel des Misstrauens hegt Zweifel am Faden
Die Stimme fiel von meinem Zeigefinger
Wurde zum Opfer des Verursachers des Grollens
Sechzig nahmen den Hals
Ein Wink zum Husten
Und es fiel...
Gold, Schmuck und Zierrat
Und die Seele ist ein Flicken ohne Verbindung zum Körper
Ein Wort für den Reim, bitte... kurz gesagt
Geboren auf dem Planeten Erde, Bürger des globalen Dorfes, Schachfigur der Gesetze
Rot, gelb, schwarz, bunt
Von jeder Minderheit, mindestens ein paar Millionen
Wir bilden eine Gesellschaft
Scheinbar einheitlich, frei, Religion
Sprache, Glaube eins
Ein Befehl ist eine Regel namens Gefängnis
Der Krebs des Kapitalismus
Seine Heilung ist ein riesiges Kapital
Mit leeren Händen unabhängiger Länder
Es zieht sich in Richtung des Finanzherren
Also Sklave oder Diener, es macht keinen Unterschied
Was kümmert den Kapitalisten das Versprochene und das Vielleicht
Dass das Ende der Geschichte berücksichtigt wird
Hier ist der Wendepunkt
Ich breite das schwarze Tuch über die Welt aus
Damit sie Trauer trägt
Aber Stück für Stück
Grüne, blaue, violette Stücke
Ich webe Muster, damit keine Farbe entsteht
Ich bevorzuge das Äußere, bin enthaltsam
Aber innerlich bin ich noch auf halbem Weg
Ein Zweig ist dem Stamm verpflichtet
Auch wenn er alt und gefallen ist
Ich zeichne die Kälte auf das Gesicht der Schöpfung
Ich nehme die Gesichter
Nähe sie zusammen
Leinwand und karierte Kreide
Was wäre, wenn auf Teer?
Was, wenn sie zusammen wären und es Harmonie gäbe?
Asket, ich mache deinen Gaumen süß
Wenn mein blutüberströmtes Gesicht in meiner Hand ist
Diese darstellende Kunst, mit welchem Schauspiel ist sie unvereinbar?
Hä? Mit welchem Drehbuch?
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, nein, ich vergesse nicht
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, nein, ich vergesse nicht
Der Schneider gab seinen Daumen auf
Zog an der Locke des Fadens
Ich bin eine Maske
Meine Macht ist das Sehen
Die Augen der Nadel sind blind
Das Fundament meiner Seele ist Licht
Deine Farben sind an mir verblasst
Ich bin transparent, Glas, wenn die Kerze vorbeizieht, bin ich Kerze
Erstarrt in diesem kalten Krieg
Träne aus dem Leid seiner Gegenwart
Ich bin sein Kummerstein
Oh, ich brannte innerlich
Wie ein rohes Räucherstäbchen
Finde mich, rieche
Dreh deinen Kopf zum Wind
Du bist der listige Tuchhändler
Dein Gewand ist dunkler als dein Unteres
Deine Kleider sind mir zu weit
Verärgert über das Aussprechen deiner Klischees
Verkaufe die Welt hinter deiner Theke
Mach mich zur Leiche, vielleicht werde ich hypnotisiert
Tief, Tablette, Morph
(Meister, Vergessen ist ein Segen)
Wenn ich vergesse, wer ich von Anfang an war
Ihr wart einfach und ich suchte nach Kichererbsen
Sprich in meiner Sprache
Vielleicht wirst du cool
Mich selbst verlieren bis zum letzten Groschen
Farbige Lippenstifte, gefühllose Glieder
Liebe aus der Sicht des Armen
Haut bis auf die Knochen abgemagert
Dieser Krieg ist für jeden ein Geschäft
Hautfarbe ist nur ein Vorwand
Du hast die Herkunft an der Wurzel ausgerissen
Zweig, dieser Stamm ist Gefangenschaft
Das Ende dieser Geschichte ist ein furchterregendes Chaos
Das Erwachen ist die frohe Botschaft der Maske
In meinem Traum begleitet es dich
Der Schneider mit blutunterlaufenen Augen
Fädelte den Faden durch die Nadel
Die Maske mit ihrem kalten Blick
Begann leise vor sich hin zu murmeln
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, nein, ich vergesse nicht
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, nein, ich vergesse nicht
Der Schneider will, dass ich einschlafe
Erinnere dich, ich vergesse nicht
Erinnere dich, nein, ich vergesse nicht
Der Schneider will, dass ich einschlafe