Текст и перевод песни De Dijk - Binnen Zonder Kloppen

De straat is grijs
De gracht beneveld
Binnen hou ik het niet uit
Daar denk ik steeds
Aan toen die avond
Ik schrik op van elk geluid
Ik hoor een deur
Open en dicht gaan
Ik hoor het kraken van een tree
En al mijn hoop
Is op de deurknop
Maar die gaat niet naar benee

Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen zonder kloppen
En ging weg zonder een woord

Ik was alleen
En niet gelukkig
Ik brandde langzaam achteruit
En iedere dag
Meer vraag dan antwoord
Een nieuwe krant, een oud geluid
Ik wou dood
Ik wou begraven
Met veel bloemen en bezoek
En opeens
Stond zij daar voor me
Schopte haar schoenen in 'n hoek

Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen zonder kloppen
En ging weg zonder een woord

De avond valt
In duizend stukken
Op de straten van de stad
Met bonzend hart als wichelroede
Zoek ik mijn verloren schat
Maar het leidt tot niets
Lood om oud ijzer
Welke deur ik ook probeer
Ze zijn dicht
Of ze gaan open
Maar nooit meer, nooit meer, nooit meer als die keer

Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen zonder kloppen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen
Ze kwam binnen zonder kloppen
En ging weg...
Zonder een woord

Улица серая.
Де грахт беневельд
Внутри я не могу этого вынести
Я всегда так думаю.
Когда эта ночь
Каждый звук пугает меня.
Я слышу дверь.
Открыть и закрыть
Я слышу треск дерева.
И все мои надежды ...
На дверной ручке.
Но это не относится к Бене.

Она вошла без стука.
Она вошла без стука.
Она вошла.
Она вошла.
Она вошла без стука.
И ушел, не сказав ни слова.

Я был один.
И не счастлив.
Я медленно сгорел.
И каждый день.
Больше вопросов, чем ответов.
Новая газета, старый звук.
Я хотел умереть.
Я хотел похоронить ...
С кучей цветов и визитов.
И вдруг ...
Она стояла прямо передо мной.
Отбросила туфли в угол.

Она вошла без стука.
Она вошла без стука.
Она вошла.
Она вошла.
Она вошла без стука.
И ушел, не сказав ни слова.

Наступает ночь.
На тысячу кусочков.
На улицах города.
С колотящимся сердцем, как лозоходный прут.
Я ищу свое потерянное сокровище.
Но это ни к чему не приводит.
Свинец в железный лом
Какую бы дверь я ни открыл
Они плотные.
Или они открываются
Но больше никогда, никогда, никогда, как в тот раз.

Она вошла без стука.
Она вошла без стука.
Она вошла.
Она вошла.
Она вошла без стука.
И ушел...
Без единого слова.