Текст и перевод песни De Dijk - Dit Zijn De Dagen

Dit Zijn De Dagen

Dit zijn de dagen om nooit te vergeten
Wat je beweegt, wat je stuwt, wat je drijft
Wat het is, hoe het voelt, mocht je even niet weten
Hoe je overal komt en niet weet waar je blijft

Dit zijn de dagen van wroeten en knokken
Van doorgaan met zoeken tot over de rand
Van het hoogst haalbare met ogen dicht gokken
Reiken naar wat je niet weten kunt want

Dagen van gieren en kwatten en knallen
En knoeien totdat je er twee tellen bent
De vlakte ontstegen om nooit meer te vallen
Voor de duur van tenminste dat ene moment

Dit zijn de dagen van horten en stoten
Van geen ophouden weten want we zijn er nog niet
Zolang niet gevoeld waar om het te doen is
De snak van de zaal naar de snik in het lied

Voor even, heel even de kloof overkomen
Het jubelend toppen van het gapend ravijn
Tussen hoe wij het ons al een leven lang dromen
En wat het in werkelijkheid zo vaak dreigt te zijn

En blijven proberen en pielen en prutten
En dan pas gelukkig als we twee tellen wam
De bliksemse bende op zijn pijlers doen schudden
Van minstens Uitgeest tot achter Zaandam

Dit zijn dagen om niet te vergeten
Wat je beweegt, wat je stuwt, wat je drijft
Wat het is, hoe het voelt, mocht je even niet weten
Hoe je overal komt en niet weet waar je blijft

Met wassen vleugels de oversteek wagen
Op goed geluk voor het leeg op de loop
Zolang de kans bestaat het toeval uitdagen
Verlangen de brandstof en motor de hoop

These Are the Days

These are the days to never forget
What moves you, what pushes you, what drives you
What it is, how it feels, if you don't know for a moment
How you get everywhere and don't know where you'll stay

These are the days of toil and struggle
Of continuing to search until it goes over the edge
Of reaching for the highest possible with your eyes closed
Reaching for what you don't know because

Days of screaming and moaning and banging
And fumbling until you're two
Risen above the surface never to fall again
At least for that one moment

These are the days of stumbling and stuttering
Of not knowing how to stop because we're not there yet
As long as it's not felt what it's all about
The yearning of the hall for the sob in the song

For a moment, just a moment, to overcome the gap
The jubilant peaks of the gaping ravine
Between how we've dreamed it all our lives
And what it so often threatens to be in reality

And keep trying and picking and fiddling
And only then happy when we're two
Make the lightning gang shake on its pillars
At least from Uitgeest to behind Zaandam

These are days to remember
What moves you, what pushes you, what drives you
What it is, how it feels, if you don't know for a moment
How you get everywhere and don't know where you'll stay

Dare to cross with waxed wings
On a whim for the empty on the run
As long as there is a chance to challenge coincidence
Desire, the fuel, and the engine, hope