Текст и перевод песни De Dijk - Nooit Meer Terug

Nooit Meer Terug

Naar huis toe van het werk
Ze zeggen dat ik bof
Ik heb een huis en werk
Ik lach maar mee alsof
Alsof ik dankbaar en gelukkig ben
Als ik de bus verlaat
En langs de krotten loop
Bij mijn liefje in de straat

Dit lijkt niet op het paradijs
Dat ik haar toen had beloofd

Kinderen van ver
Spelen hier in de troep
In een uitgebrande auto
Op een opgebroken stoep
Oase in de regen
Met veel te weinig zon
De stem van de woestijn
Hangt de was op het balkon

Dit kan - dit mag het land niet zijn
Waar zij in heeft geloofd
Zo zal het nooit meer gaan
Ik haal je hier vandaan
Ik doe mijn best
Ik krom mijn rug
En dan rijden we de nacht in
En we komen nooit meer terug

Er stopt een grote slee
Verdwaald hier in de buurt
Dat had mijn wagen moeten zijn
Met mij achter het stuur
En jij daar voorin naast me
Met die jurk van toen weer aan
Dat is een hele tijd geleden
Zou die je nog staan?

Ik wijs de man de weg van hier
Die ik met jou zal gaan
Zo zal het nooit meer gaan ik haal je hier vandaan
Ik doe mijn best
Ik krom mijn rug
En dan rijden we de nacht in
En we komen nooit meer terug

Plus jamais revenir

Rentré du travail
On me dit que j'ai de la chance
J'ai un toit et un travail
Je fais semblant de rire
Comme si j'étais reconnaissant et heureux
Quand je descends du bus
Et que je passe devant les taudis
Dans ta rue, mon amour

Ce ne ressemble pas au paradis
Que je t'avais promis

Des enfants d'ailleurs
Jouent dans la saleté ici
Dans une voiture brûlée
Sur un trottoir défoncé
Oasis sous la pluie
Avec trop peu de soleil
La voix du désert
Sèche le linge sur le balcon

Ce ne peut pas être - ce ne peut pas être le pays
Où tu as cru
Ce ne sera plus jamais comme ça
Je te sortirai d'ici
Je fais de mon mieux
Je me courbe le dos
Et puis on roulera toute la nuit
Et on ne reviendra plus jamais

Une grosse berline s'arrête
Perdue ici dans le quartier
C'était censé être ma voiture
Avec moi au volant
Et toi à côté de moi
Portant cette robe de l'époque
Il y a longtemps
Elle te va encore ?

Je montre à l'homme le chemin pour partir d'ici
Celui que je prendrai avec toi
Ce ne sera plus jamais comme ça, je te sortirai d'ici
Je fais de mon mieux
Je me courbe le dos
Et puis on roulera toute la nuit
Et on ne reviendra plus jamais