Sterker dan wij twee - De Dijk перевод на русский

Sterker dan wij twee

Eindelijk weer samen
Al kan dit eigenlijk niet
In de schaduw van de hoop
Dat niemand ons hier ziet
Raken mijn vingertoppen
Je haren even aan
Weten wij allebei niet
Hoe verder dit moet gaan

Het overvalt je, velt je
Je hebt geen idee
Het grijpt om zich heen
Het sleurt ons met zich mee
Het is iets dat sterker is
Sterker dan wij twee

Eindelijk weer samen
Wat eigenlijk niet kan
In het donker van de nacht
Zonder doel, zonder plan
Dit is niet waar je voor kiest
Maar iets dat je gebeurt
De bodem slaat onder je weg
En je wordt meegesleurd

Het overvalt je, velt je
Je hebt geen idee
Het grijpt om zich heen
Het sleurt ons met zich mee
Het is iets dat sterker is
Sterker dan wij twee

In het donker op de tast
Houden wij ons aan elkaar vast
Wij fluisteren, fluisteren, fluisteren: ′Nee'
Maar het is sterker dan wij twee

Eindelijk weer samen
Kan dit eigenlijk wel?
Twee donkere figuren
In een schuchter schimmenspel
Voel ik jouw ogen branden
Als sintels op mijn huid
We vragen elkaar af
Hoe komen wij hieruit?

Het overvalt je, velt je
Je hebt geen idee
Het grijpt om zich heen
Het sleurt ons met zich mee
Het is iets dat sterker is
Sterker dan wij twee

Сильнее, чем мы вдвоём

Наконец-то снова вместе,
Хотя это невозможно,
В тени надежды тщетной,
Что нас никто не видит.
Мои кончики пальцев
Коснулись твоих волос,
Мы оба не знаем,
Как дальше быть, что делать.

Это накрывает, валит с ног,
Ты и сама не знаешь,
Оно захватывает,
Уносит нас с собою.
Это что-то сильнее,
Сильнее, чем мы вдвоём.

Наконец-то снова вместе,
Что, в сущности, нельзя,
В темноте ночной,
Без цели, без плана.
Это не то, что ты выбираешь,
А то, что с тобой случается,
Земля уходит из-под ног,
И тебя уносит течением.

Это накрывает, валит с ног,
Ты и сама не знаешь,
Оно захватывает,
Уносит нас с собою.
Это что-то сильнее,
Сильнее, чем мы вдвоём.

В темноте, на ощупь,
Мы держимся друг за друга,
Мы шепчем, шепчем, шепчем: "Нет",
Но это сильнее, чем мы вдвоём.

Наконец-то снова вместе,
Возможно ли это вообще?
Две темные фигуры
В робкой игре теней.
Чувствую, как горят твои глаза,
Как угли на моей коже,
Мы спрашиваем друг друга,
Как нам выбраться отсюда?

Это накрывает, валит с ног,
Ты и сама не знаешь,
Оно захватывает,
Уносит нас с собою.
Это что-то сильнее,
Сильнее, чем мы вдвоём.