Текст и перевод песни De Dijk - Veel Nacht En Weinig Maan

Veel Nacht En Weinig Maan

Het was al laat met weinig maan
Ik liep naar huis genoeg gedaan
Mijn warme bed mijn lieve lief
En morgen vrolijk verder
Uit een portiek sprak ze me aan
Ik had haar daar niet eens zien staan
Want er was veel nacht en zij was zwart
Ze vroeg of ik haar nog kende

Ik keek haar aan zag haar gezicht
In het weinige lantaarnlicht
Nou nee niet echt eerlijk gezegd
Zou ik het zo niet weten
Het glinsteren van zilverpapier
Haar ogen een beetje weg van hier
Ze lachte wat en zei me dat ze mij niet was vergeten

Veel nacht en weinig maan

We gingen naar dezelfde school
Leerden dezelfde apekool
Maar ik was ouder
Zij zat een aantal klassen lager
Maar ik moest haar kennen ga maar na
De enige zwarte in de straat
Dat valt toch op in zo′n nette buurt
Die tuintjes die garages

Veel nacht en weinig maan

Ik herinnerde me vaag
Die straat weer met een rozenhaag
Om ieder tuintje en op de stoep
Een zwart meisje met vlechten
Een klein zwart meisje op een fiets
En ergens klopte er iets niet
Haar pa en ma die waren wit
Dus dat waren niet de echte

Veel nacht en weinig maan
Veel nacht en weinig maan

We stonden daar ik keek haar aan
Haast even oud nu het kan vreemd gaan
En niet eerlijk en niet goed
We zeiden tot ziens het beste
Toen ik nog omkeek zag ik niets
Geen vlechten meer geen roos geen fiets
Een vlammetje in een portiek
Dat spoedig uit zou waaien

Veel nacht en weinig maan
Veel nacht en weinig maan

Lots of Night and Little Moon

It was already late with little moon
I walked home having done enough
My warm bed, my sweet love
And tomorrow cheerfully on
From a porch she spoke to me
I hadn't even seen her standing there
Because there was a lot of night and she was black
She asked if I still knew her

I looked at her and saw her face
In the little lantern light
Well, no, not really, to be honest
I wouldn't know it like that
The glitter of silver paper
Her eyes a little bit away from here
She laughed a little and told me she hadn't forgotten me

Lots of night and little moon

We went to the same school
Learned the same monkey business
But I was older
She was in a number of lower classes
But I should have known her, think of it
The only black person in the street
That stands out in such a nice neighborhood
Those gardens, those garages

Lots of night and little moon

I vaguely remembered
That street again with a rose hedge
Around every garden and on the pavement
A black girl with braids
A little black girl on a bike
And somewhere there was something wrong
Her parents were white
So those were not the real ones

Lots of night and little moon
Lots of night and little moon

We stood there, I looked at her
Almost as old now, it's weird how things can go
And not fair and not good
We said goodbye, all the best
When I looked back again, I saw nothing
No more braids, no rose, no bike
A little flame in a porch
That would soon blow out

Lots of night and little moon
Lots of night and little moon