Текст и перевод песни Def P - De Wereld Van Een Artiest

De Wereld Van Een Artiest

(Muziek: Zebulon, tekst: Def P. 1997)

Elke beginnende artiest die wil een manager
Nog voor hun eerste demo is de zakelijke kennis er
En toch, artiesten die komen en gaan
Ze zien het als een baan terwijl de echten doorgaan
Zolang als het kan en omdat het moet,
Want als een drang of een dwang zit het in je bloed
Zweten, streven, want het leven duurt even
En zolang we leven zullen wij alles geven
Wat er in zit, al is het wel eens bar triest
Maar ik zie alles het liefst met de kijk van een artiest
En al gaat het niet altijd over rozen,
Dit is de keuze waar ik voor heb gekozen
En ook al is het vaak superirritant
En denk ik: "Wat voor wereld ben ik in beland?!"
Met hypocriete slijmende kapsoneslijers
En slappe ouwehoeren en tonenbreiers
Sommigen belerend, sommigen shoquerend,
Sommigen gelukkig ook bullshitwerend
Ik houd het zelf liever realistisch
Want die andere bitchies zijn me veel te simplistisch
En ik houd me ook verre van ver
Een artiest die zichzelf liever ziet als een ster
Bah! Fok al die omhoog gevallen rijken
En hun kwijlende fans die tegen hen opkijken
Hoe kan je met die sukkels nou beneden zijn?
Ze staan op het toneel alsof ze Jezus zijn
Met de allerduurste mode aan en hun eyelijntjes
Proberen ze van invloed te zijn op de kleintjes
En ze vervullen elke fan z'n wensen
Want het zijn gewoon zakenmensen. Ja ik ken ze!
Ze meten zich vaak een imago aan
Alsof ze met het lot van de wereld zijn begaan
En hun fans maar dokken, die geloven er heus in,
Maar al het grote geld gaat toch meteen weer hun neus in
Lallen en brallen om maar op te vallen
En die mediaballen slikken alles van die kwallen
Fok sex drugs en rock 'n roll
Ik neuk best maar leef niet als een junk of snol
Ik blijf gezond en ik sta goed op de grond
Ik blijf trouw aan mezelf en tóch kom ik rond!

Zo is de wereld van een artiest
Het is triest hoe een deel ervan zichzelf verliest
Dus doe nou maar normaal, want je bent niet zo bijzonder
Het blijft toch altijd er op of er onder
Zo is de wereld van een artiest
Het is triest hoe een deel ervan zichzelf verliest
Dus doe nou maar normaal, want je bent niet zo bijzonder
Je uiterlijk valt op, maar wat zit er nou onder?

De wereld van een artiest die lijkt zo mooi,
Maar hoe bekender je bent des te kleiner je kooi
Mensen die proberen maar je leven te runnen
En er is ook veel shit waar je tegen moet kunnen
Dag en nacht werk je je ziek aan je muziek
En als het eindelijk klaar is krijg je alle kritiek
Jaar na jaar kreeg je werk veel respect
En nou is eindelijk je stijl helemaal perfect
Maar dan ben je in ene niet vernieuwend meer
En hoor je: "Jij boeit nou helemaal niemand meer!"
En je trekt het je aan, want je hoort het ook van anderen
En dan besluit je maar je stijl te veranderen
En krijg je zelfs van je fans een dis
Omdat je stijl opeens toch niet zo tof als vroeger is
En wat moet je dan? Je had het helemaal gemaakt
En nou wordt je shit door iedereen afgekraakt
En dan kom je naar mij voor een goed advies
Ik zeg: "Doe maar wat je wilt en fok recensies!"
Ik hoor ze al vernieuwal! Ben je mal!?
Je weet de beste stuurlui staan altijd aan wal!
Of wat dacht je van die fans die je effe komen zeggen
Dat je al je ouwe nummers nooit meer kan overtreffen
Terwijl je juist weet dat jij nu beter bent
Het lijkt verwarrend, maar niet als je de rede kent
Kijk, oude nummers hebben een nostalgische waarde,
Maar goeie nieuwe nummers worden beter met de jaren
Zie maar hoe al die ouwe rotten wegzinken
Als ze zich forceren om als vroeger te klinken
Je kan niet fokken met de tijd en echt,
Een goed nummer blijft goed en een slechte slecht
Nieuwe nummers kunnen nooit die ouwe tijd terugroepen,
Maar over tien jaar hoor je zelf bij die groepen
Die bekend staan als die gasten uit die goeie ouwe tijd
En zijn je nummers van nu wél een nostalgisch feit
Dus laat ze maar lullen met hun eeuwige gefuk
Maak lekker je muziek en maak je verder niet te druk
Fans en recensenten die komen en gaan,
Maar de echte harde kern staat altijd vooraan
Dus ik maak me niet meer druk of het nog allemaal lukt,
Maar ik breng gewoon de hip-hop waar niemand mee fukt!

Zo is de wereld van een artiest
Het is triest hoe een deel ervan zichzelf verliest
Dus doe nou maar normaal, want je bent niet zo bijzonder
Het blijft toch altijd er op of er onder
Zo is de wereld van een artiest
Het is triest hoe een deel ervan zichzelf verliest
Dus doe nou maar normaal, want je bent niet zo bijzonder
Je uiterlijk valt op, maar wat zit er nou onder?

The World of an Artist

(Music: Zebulon, lyrics: Def P. 1997)

Every aspiring artist wants a manager
Even before their first demo, the business knowledge is there
And yet, artists come and go
They see it as a job while the real ones keep going
As long as they can and because they have to,
Because like a urge or a compulsion it's in your blood
Sweating, striving, because life is short
And as long as we live we will give everything
That's in it, even if it's sometimes very sad
But I prefer to see everything with the eyes of an artist
And even if it's not always a bed of roses,
This is the choice I have made
And even though it's often super annoying
And I think: "What kind of world have I ended up in?!"
With hypocritical slimy brown-nosers
And weak-ass bullshitters and show-offs
Some lecturing, some shocking,
Some luckily also bullshit-repellent
I prefer to keep it realistic myself
Because those other bitches are way too simplistic for me
And I also keep my distance from
An artist who prefers to see themselves as a star
Ugh! Fuck all those upstart rich people
And their drooling fans who look up to them
How can you be down with those suckers?
They stand on stage like they are Jesus
With the most expensive fashion and their eyeliners
They try to influence the little ones
And they fulfill every fan's wishes
Because they are just business people. Yes, I know them!
They often adopt an image
As if they are concerned with the fate of the world
And their fans keep paying, they really believe in it,
But all the big money goes right back up their noses
Rambling and bragging just to stand out
And those media balls swallow everything from those jellyfish
Fuck sex drugs and rock 'n roll
I fuck well but don't live like a junkie or slut
I stay healthy and I stand firmly on the ground
I stay true to myself and yet I get by!

This is the world of an artist
It's sad how a part of it loses itself
So just act normal, because you're not that special
It always comes down to being on top or on the bottom
This is the world of an artist
It's sad how a part of it loses itself
So just act normal, because you're not that special
Your appearance stands out, but what's underneath?

The world of an artist seems so beautiful,
But the more famous you are, the smaller your cage
People who just try to run your life
And there's also a lot of shit you have to be able to handle
Day and night you work yourself sick on your music
And when it's finally done, you get all the criticism
Year after year your work got a lot of respect
And now finally your style is absolutely perfect
But then suddenly you're no longer innovative
And you hear: "You don't interest anyone anymore!"
And you take it personally, because you hear it from others too
And then you decide to change your style
And even your fans give you a diss
Because your style suddenly isn't as cool as it used to be
And what are you supposed to do then? You had it all figured out
And now your shit is being trashed by everyone
And then you come to me for good advice
I say: "Do what you want and fuck the reviews!"
I can already hear them, "Innovate!" Are you crazy!?
You know the best helmsmen are always on shore!
Or what about those fans who come and tell you
That you can never surpass all your old songs
While you actually know that you are better now
It seems confusing, but not if you know the reason
Look, old songs have a nostalgic value,
But good new songs get better with age
See how all those old farts sink away
When they force themselves to sound like they used to
You can't fuck with time and really,
A good song stays good and a bad one stays bad
New songs can never bring back those old days,
But in ten years you'll be one of those groups yourself
Who are known as those guys from the good old days
And your songs from now will be a nostalgic fact
So let them talk with their eternal fucking
Just make your music and don't worry too much
Fans and critics come and go,
But the real hard core is always at the front
So I don't worry anymore if it all works out,
But I just bring the hip-hop that nobody fucks with!

This is the world of an artist
It's sad how a part of it loses itself
So just act normal, because you're not that special
It always comes down to being on top or on the bottom
This is the world of an artist
It's sad how a part of it loses itself
So just act normal, because you're not that special
Your appearance stands out, but what's underneath?