Текст и перевод песни Diggy Dex - Zo Goed (Live @ Carré)

Zo Goed (Live @ Carré)

Ik breng mezelf terug naar oude tijd,
Gewoon omdat het fijn is om zo nu en dan eens terug te kijken.
Ik heb je alweer tien jaar niet gesproken,
Alhoewel ik zie je in MN dromen af en toe nog eens verschijnen.
Doet me dan het beeld dat hoogstwaarschijnlijk mooier
Gemaakt dan dat het was, maar die herinnering die blijft.
Een half leven is niet iets wat zomaar slijt,
En soms voel ik de spijt van een nooit gesloten einde.
Maar goed, ieder gaat zn eigen weg is wat we zeggen.
Is mooi gezegd maar de band was blijkbaar niet te sterk.
De wijzer tikt maar door, op dezelfde snelheid waarmee ik je vergeet.
Ik zie je nog een paar jaar geleden staan,
Vooraan aan mn optreden maar na mn show verdwenen.
Eigenlijk precies als dertien jaar geleden,
Een veel te snel einde zonder afscheid kunnen nemen.
Dus bij deze, ik wens je al het goede,
Verlaten tijden blijven in het vroeger.
De wijzer tikt maar door, op dezelfde snelheid waarmee ik je vergeet.
Niks aan te doen,
Het leven moeste door, onze eigen weg, maar het is okay.
De wijzer tikt maar door, op dezelfde snelheid waarmee ik je vergeet.
Niks aan te doen,
Het leven moeste door, onze eigen weg, maar het is okay.
Het is pas een jaar of 5 geleden,
Eigenlijk een eeuwigheid dat lijkt verstreken.
Ik heb een leven opgebouwd met een ander zonder jou,
Wilde alleen maar even zeggen, kben je niet vergeten.
Ik heb gehuild en gevloekt om je dus dan weet je,
Dat al die jaren samen niet voor niets zijn geweest.
Ja het leven is cliché ja ik weet het,
En liefde is n sprookje dat we leven in de hoop te
Kunnen weten wat het is om deze ooit te kunnen leven maar,
De waarheid is dat tijd mensen doet vergeten,
Beloftes die vervagen met de tijd, als ik je weer eens zie "hey,
Tijd om weer es af te spreken.
" Ik meen het wel maar blijkbaar niet genoeg.
Misschien is t voor ons beiden niet echt wat we zoeken.
Dus bij deze, het is goed zo, verlaten tijden blijven in het vroeger.
De wijzer tikt maar door, op dezelfde snelheid waarmee ik je vergeet.
Niks aan te doen,
Het leven moeste door, onze eigen weg, maar het is okay.
De wijzer tikt maar door, op dezelfde snelheid waarmee ik je vergeet.
Niks aan te doen,
Het leven moeste door, onze eigen weg, maar het is okay.

Так хорошо (Live @ Carré)

Я возвращаюсь в прошлое,
Просто потому, что иногда приятно оглянуться назад.
Я не разговаривал с тобой уже десять лет,
Хотя ты до сих пор иногда появляешься в моих снах.
Возможно, этот образ прекраснее,
Чем было на самом деле, но воспоминание остается.
Полжизни — это не то, что так просто забывается,
И иногда я чувствую сожаление о никогда не закончившемся конце.
Но ладно, каждый идет своим путем, как мы говорим.
Красиво сказано, но, видимо, наша связь была не такой уж сильной.
Стрелки часов тикают, со скоростью, с которой я тебя забываю.
Я видел тебя пару лет назад,
Ты стояла в первом ряду на моем концерте, но после шоу исчезла.
Все как тринадцать лет назад,
Слишком быстрый конец, без возможности попрощаться.
Поэтому желаю тебе всего хорошего,
Прошедшие времена остаются в прошлом.
Стрелки часов тикают, со скоростью, с которой я тебя забываю.
С этим ничего не поделаешь,
Жизнь должна была продолжаться, каждый своим путем, но все в порядке.
Стрелки часов тикают, со скоростью, с которой я тебя забываю.
С этим ничего не поделаешь,
Жизнь должна была продолжаться, каждый своим путем, но все в порядке.
Прошло всего лет пять,
Кажется, будто прошла целая вечность.
Я построил жизнь с другой без тебя,
Просто хотел сказать, я тебя не забыл.
Я плакал и страдал по тебе, так что знай,
Что все эти годы, проведенные вместе, были не на зря.
Да, жизнь — это клише, я знаю,
И любовь — это сказка, которую мы живем в надежде когда-нибудь
Узнать, каково это — пережить ее, но
Правда в том, что время заставляет людей забывать,
Обещания, которые стираются со временем, когда я снова тебя увижу: «Привет,
Давно не виделись, надо как-нибудь встретиться».
Я действительно так думаю, но, видимо, недостаточно сильно.
Может быть, это не то, что мы оба ищем.
Так что все хорошо, прошедшие времена остаются в прошлом.
Стрелки часов тикают, со скоростью, с которой я тебя забываю.
С этим ничего не поделаешь,
Жизнь должна была продолжаться, каждый своим путем, но все в порядке.
Стрелки часов тикают, со скоростью, с которой я тебя забываю.
С этим ничего не поделаешь,
Жизнь должна была продолжаться, каждый своим путем, но все в порядке.