Текст и перевод песни Dimitris Mitropanos - Edo

Edo

Εδώ μας παίρνουν τον αέρα και τα κύματα
απ' τις πατρίδες που τα χρόνια σου κρατούσες
εδώ μας έχουνε μονάχα για θελήματα
κι εσύ μιλάς για Αϊβαλί κι ότι αγαπούσες
Εδώ μας ψήνουν στο τσιμέντο και την άσφαλτο
λες κι η ζωή μας ταξιδεύει με νταλίκα
έρχεται άνοιξη χωρίς το Μέγα Σάββατο
κι εσύ για θρίαμβους μιλάς κι "εν τούτω νίκα"
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ' το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ' το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Εδώ τα χρόνια που μας γέννησαν παλιώσανε
κι οι μέρες μες στ' αλουμινόχαρτα τ' αγγίζουν
τα φώτα γύρω από τις μνήμες χαμηλώσανε
κι εσύ μιλάς για τα πανιά που αρμενίζουν
Εδώ μπερδεύτηκαν και πρόσωπα και πράγματα
τα στέκια γέμισαν με άδειες καλησπέρες
παραφτηνήναν της αγάπης τα μαλάματα
κι εσύ μιλάς για πανηγύρια και βεγγέρες
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ' το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι
Η προσφυγιά γυρεύει ακόμα τους δικούς της
κι απ' το σταθμό αναζητούνται αγνοούμενοι
η νύχτα παίζει με τους αγαπητικούς της
κι όλο πιο λίγοι το πρωί βγαίνουν χαρούμενοι.

Here

Here the waves and air snatch us away
from the homelands your years had held for you.
Here we have become only to be relied on for assistance,
and you speak of Aivali and that you loved her.
Here, we broil on the concrete and the asphalt,
as though our lives were traveling by semi-trailer.
Spring comes without Holy Saturday,
and you speak of triumphs and "although, victory."
The refugees still search for their loved ones,
and there are those who are missing from the station.
The night plays with her lovers,
and fewer and fewer emerge from it in the morning.
The refugees still search for their loved ones,
and there are those who are missing from the station.
The night plays with her lovers,
and fewer and fewer emerge from it in the morning.
Here the years that bore us have aged.
And the days touch them with aluminum foil.
The lights around those memories have dimmed,
and you speak of the sails that set out.
Here, both faces and things have become confused.
The gathering places are filled with empty greetings.
The good luck charms of love have become worthless.
And you speak of festivals and social gatherings.
The refugees still search for their loved ones,
and there are those who are missing from the station.
The night plays with her lovers,
and fewer and fewer emerge from it in the morning.
The refugees still search for their loved ones,
and there are those who are missing from the station.
The night plays with her lovers,
and fewer and fewer emerge from it in the morning.