Текст и перевод песни Dimitris Mitropanos - Gia

Gia

Γεια ξεκλειδώνω τη πόρτα, με ρουφάει ο ήλιος
και του δέντρου του δρόμου η σκιά
Γεια, η πιο όμορφη λέξη όταν κάτι έχει φταίξει
και σε πάει ξανά μακριά
γεια, στην απεραντοσύνη κάνω εμπιστοσύνη ταπεινά
λυτρωμένα με γεια ναι λες γιορτάζει η Σοφία
την αλληλογραφία παίρνω ήσυχα με άλλα χαρτιά
γεια με μολύβι υπογράφω, τι χρειάζομαι γράφω
η καρδιά να μην είναι βαριά
Γεια, σε όποιον έρθει και φύγει σαν τριαντάφυλλο
ανοίγει που σκορπά ξεχασμένη ευωδιά
Γεια, το πιο ήσυχο βήμα στο λαβύρινθο βάζει φωτιά
Γεια, ότι μέσα κι απ' έξω χρόνια έχω να παίξω το κομμάτι μου με μαστοριά
Γεια στην υγειά σου ερωτά μου κι απ' το πριν
στο μετά μου μεταφέρθηκα προσωρινά
γεια, τόσο απλά τόσο σκέτα και ξανά στη κουκέτα
για όλα τα άγνωστα τα αληθινά
Γεια τόσο απλά τόσο σκέτα δε γουστάρω ετικέτα
δεν ξεχνιέται αν αξίζει η χρονιά
τι οχτώ, τι εφτά, τι εννιά το ταξίδι από μέσα αρχινά

Salut

Salut, je déverrouille la porte, le soleil me tire vers lui
et l'ombre de l'arbre sur le chemin
Salut, le mot le plus beau quand quelque chose ne va pas
et te ramène loin
salut, dans l'immensité, je fais confiance humblement
rachetée avec un salut oui dis-tu, Sofia célèbre
je prends le courrier tranquillement avec d'autres papiers
salut, je signe au crayon, j'écris ce dont j'ai besoin
pour que le cœur ne soit pas lourd
Salut, à quiconque vient et s'en va comme une rose
qui s'ouvre en répandant un parfum oublié
Salut, le pas le plus silencieux dans le labyrinthe met le feu
Salut, tout ce qu'il y a à l'intérieur et à l'extérieur, j'ai des années que je n'ai pas joué mon morceau avec maîtrise
Salut à ta santé, mon amour, d'avant
j'ai été transféré dans le futur provisoirement
salut, si simple, si sobre, et retour à la couchette
pour tous les inconnus, les vrais
Salut, si simple, si sobre, je n'aime pas les étiquettes
on ne l'oublie pas si l'année vaut la peine
que ce soit huit, sept, neuf, le voyage commence de l'intérieur