Текст и перевод песни Dimitris Mitropanos - Psemata

Psemata

Πήρα την τύχη μου στον ώμο
τη μοναξιά φόρεσα ρούχο
και βγήκα νύχτα μες στο δρόμο
με το παράπονο που σου 'χω
Μην απορείς που βρήκα θάρρος
κάτι θα πρέπει να θυμάσαι
σου ήταν η αγάπη βάρος
γι' αυτό μη λες ότι λυπάσαι
Ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι εδώ τελειωσάν της καρδιάς
τα λίγα τ' αποθέματα
Πήρα την τύχη μου στους ώμους
κι έκλεισα πίσω μου την πόρτα
έχει η αγάπη κάτι νόμους
που δικαιώνουν τον απόντα
Ό, τι κι αν πεις δε θ' απαντήσω
αφού ήταν όλα μια απάτη
μονάχος μου θα συνεχίσω
στης ερημιάς το μονοπάτι
Ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι όταν σε ρώταγα γιατί
δειλά άλλαζες θέματα
ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι εδώ τελειωσάν της καρδιάς
τα λίγα τ' αποθέματα
ψέματα μου 'λεγες ψέματα
κι εδώ τελειωσάν της καρδιάς
τα λίγα τ' αποθέματα

Lies

I took my fate upon my shoulder,
I wore loneliness as a garment,
And I went out into the night,
With the grievance I hold against you.
Do not be surprised that I found courage,
You must remember something,
Love was a burden to you,
So don't say you're sorry.
You told me lies, you lied,
And when I asked you why,
You timidly changed the subject,
You told me lies, you lied,
And now the heart's,
Few reserves are gone.
I took my fate upon my shoulders,
And closed the door behind me,
Love has its laws,
Which justify the absent.
Whatever you say I will not answer,
Since it was all a lie,
On my own I will continue,
On the solitary path.
You told me lies, you lied,
And when I asked you why,
You timidly changed the subject,
You told me lies, you lied,
And now the heart's,
Few reserves are gone.
You told me lies, you lied,
And now the heart's,
Few reserves are gone.