Текст и перевод песни Dimitris Mitropanos - Roza

Roza

Τα χείλη μου ξερά και διψασμένα
Γυρεύουνε στην άσφαλτο νερό
Περνάνε δίπλα μου τα τροχοφόρα
Και συ μου λες μας περιμένει μπόρα
Και με τραβάς σε καμπαρέ υγρό

Βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
Μα τα κελιά μας είναι χωριστά
Σε πολιτεία μαγική γυρνάμε
Δε θέλω πια να μάθω τι ζητάμε
Φτάνει να μου χαρίσεις δυο φιλιά

Με παίζεις στη ρουλέτα και με χάνεις
Σε ένα παραμύθι εφιαλτικό
Φωνή εντόμου τώρα ειν' η φωνή μου
Φυτό αναρριχώμενο η ζωή μου
Με κόβεις και με ρίχνεις στο κενό

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Αγάπη μου από κάρβουνο και θειάφι
Πώς σ' έχει αλλάξει έτσι ο καιρός
Περνάνε πάνω μας τα τροχοφόρα
Γαι γω μέσ' στην ομίχλη και τη μπόρα
Κοιμάμαι στο πλευρό σου νηστικός

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
Πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
Τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
Συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
Τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί

Roza

My lips are parched and thirsty
They search on the asphalt for water
Vehicles pass me by
And you tell me a downpour awaits us
And you lead me to a liquid cabaret

We walk the same road together
But our cells are separate
We roam in a magical city
I no longer want to know what we're searching for
It's enough that you grant me two kisses

You play me on the roulette and lose me
In a nightmarish story
My voice is now the voice of an insect
My life is a vine
You cut me down and cast me into the void

How necessity becomes history
How history becomes silence
Why do you look at me, Roza, withnumbness
Forgive me for not understanding
What the computers and numbers say

My love from coal and sulfur
How time has changed you so
Vehicles pass over us
And I sleep beside you in the fog and rain
Hungry

How necessity becomes history
How history becomes silence
Why do you look at me, Roza, withnumbness
Forgive me for not understanding
What the computers and numbers say