Текст и перевод песни Dionisis Tsaknis - Rogmes

Rogmes

Μονάχος στην πόλη, βαθιά νυχτωμένος
σκοπός και ελπίδα καμιά.
Συνήθειες χρόνων και κόπος χαμένος
αλήτης καιρός με χτυπά.

Γυρίζω σαν σβούρα, στο ίδιο σημείο
κραυγές ενοχής και θυμού.
Ακόμα και ο έρωτας, μου φαίνεται αστείος,
Eπαίτης θεός του συρμού!

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Αμέτρητες πόρτες στην πλάτη μου κλείνουν,
ρωγμές στο κορμί μου παντού.
Και εγώ ξενυχτάω φουμάρω και πίνω
μ' αυτό το ρεφρέν του χαμού.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Ταξίδι πικρό, σε άγνωστα μέρη
Στους δρόμους του νου θα χαθώ.
Στροφή επί τόπου απλώνω το χέρι
χιονίζει, τοπίο υγρό.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμα
σε τοίχο η φωνή μου χτυπά,
Ανοίγω τα μάτια σηκώνω το βλέμμα
ξημέρωσε κι έξω φυσά.

Rogmes

All alone in the city, lost in the night
No purpose, no hope in sight.
Years of wasted habits and efforts
Time beats me down, no regrets.

I spin like a top, stuck in the same place
Screaming with guilt and rage.
Even love seems like a joke to me,
A beggar god of the trendy.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.

Countless doors close behind me,
My body aches with cracks.
And I stay up all night, smoking and drinking,
With this refrain of chaos.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.

A bitter journey, to unknown places,
I'll get lost in the paths of my mind.
Reaching for the stars, I extend my hand,
Snow is falling, a wet landscape.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.

And my truth seems like a gigantic lie
My voice echoes against a wall,
I open my eyes and raise my gaze,
The morning has dawned and the wind blows.