Текст и перевод песни Dionysis Savvopoulos - Tsamiko

Tsamiko

Τόσος κόσμος πλάι του πέρασε και τον προσπέρασε
τι να ζητάει επαρχιώτης στην Ομόνοια μες το ψιλόβροχο αρχές του Μάη
Ψυχές πολύβουες κι ούτε ένα πρόσωπο τι καρτεράει κλαρίνα παίζουν
κόσμος γλεντάει η ώρα πάει η ώρα πάει
Ξένος ως και στη χαρά του μεσονύχτι του Σαββάτου
τραγουδάκια μου κατάμονα αν σας αντάμωνα θα 'πεφτα κάτου
στο ρυθμό σας ονειρεύομαι και ξενιτεύομαι στα βήματα του
κάπου εδώ έχω γνωστούς αλλά τέτοιαν ώρα μη βαρύνω τους
Ζήτω η Ελλάδα και καθετί μοναχικό στον κόσμο αυτό
Ελασσώνα Λειβαδιά Μελβούρνη Μόναχο
Αλαμάνα και Γραβιά Αμέρικα
Βελεστίνο Άγιοι Σαράντα Εσκι Σεχήρ
Κώστας Κώστας Μανώλης Πέτρος Γιάννης Τάκης
Πλατεία Ναυαρίνου Διοικητηρίου κι Εξαρχείων
Αλέκος Βασίλης Άγγελος
Μπιζανίου κι Αναλήψεως Αγίας Τριάδος κι 25ης Μαρτίου
η Ελλάδα που αντιστέκεται η Ελλάδα που επιμένει
κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει
Καλωσόρισες πουλί μου μοναξιά ελληνική μου
απ' αγάπη φεύγεις έρχεσαι πηγαινοέρχεσαι σαν την πνοή μου
κι απ' την έρημη την απόσταση παίρνει υπόσταση κάθε γιορτή μου
απ' τους δυο μας ποταμούς θα γευτεί μια νύχτα η έρημος καρπούς

Tsamiko

So many people passed him by and overtook him
What does a provincial want in Omonia in the drizzle at the beginning of May
Busy souls and not a single face, what is he waiting for, clarinets are playing
People are partying, time goes by, time goes by
A stranger even in his joy, midnight Saturday
My lonely little songs, if I met you, I'd fall down
I dream to your rhythm and become a stranger in his footsteps
I have acquaintances here somewhere, but at such an hour I won't burden them
Long live Greece and everything lonely in this world
Elassona, Livadia, Melbourne, Munich
Alamana and Gravia, America
Velestino, Agioi Saranta, Eskişehir
Kostas, Kostas, Manolis, Petros, Giannis, Takis
Navarinou Square, Dioikitiriou and Exarcheia
Alecos, Vasilis, Aggelos
Bizaniou and Analipseos Agia Triados and 25th of March
The Greece that resists, the Greece that persists
And whoever doesn't understand doesn't know where he stands or where he's going
Welcome, my bird, my Greek loneliness
You leave and come from love, you come and go like my breath
And from the desolate distance, every celebration of mine takes on substance
From our two rivers, the desert will taste the fruits of a night