Текст и перевод песни Dionysis Savvopoulos - Zeimpekiko

Zeimpekiko

401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Κύτταρο. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου.
Μ′ αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ' τη Σμύρνη το ′22 (θα χαθώ απ' τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ′ ένα κατώι μυστικό)
Σ′ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρωμικο ψωμί (τρώνε βρωμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά (βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)

Zeimpekiko

401
L’angoisse d’un choc électrique. Les morts-vivants dans la cellule. Scènes de rock.
Photo avec Bellou.
Avec des avions et des bateaux
et avec les vieux amis
nous errons dans les ténèbres
et pourtant tu ne nous entends pas
Tu ne nous entends pas chanter
avec des voix électriques
dans les galeries souterraines
jusqu’à ce que nos orbites rencontrent
tes principes fondamentaux
Mon père, le chauve-souris (Une mère inaccessible, une forme de terre et de ciel
est arrivé de Smyrne en 1922 (Je me perdrai de tes deux yeux)
et a vécu cinquante ans (dans le monde)
dans un sous-sol secret (comme un réfugié dans un sous-sol secret)
Dans ce pays, ceux qui aiment (s’ils aiment)
mangent du pain sale (mangent du pain sale)
(les fidèles de ta parole)
et leurs désirs les suivent (et leurs désirs les suivent, un chemin souterrain)
un chemin souterrain
Hier soir, j’ai vu un ami
comme un lutin errant
sur sa moto
et les chiens couraient derrière
Lève-toi, mon âme, donne du courant
mets du feu à tes vêtements (comme Marco)
mets du feu aux instruments (mets du feu aux instruments)
pour que notre terrible parole se déclenche comme un esprit noir (pour que la blessure se referme, mais se déclenche comme un esprit noir)
notre terrible parole (notre terrible parole)