Текст и перевод песни Divya Kumar - Black and White

Black and White

హే సిందర వందర లోకం
సందు గొందుల సీకటి నరకం
ఎహే పుట్టుకతో పేదరికం
తోడ బుట్టిన తొక్కలో జాతకం
ముక్కిపోయిన subsidy బియ్యం
నీళ్ళ బోరింగు కాడ కయ్యం
పొద్దు పొడిసిందంటే భయ్యం
గుర్తుకొస్తది ఆకలి దయ్యం
ఇంతకన్నా దారుణమేముంటదన్న మాటే ధైర్యం రారారారారా
మా black and white-u బస్తీ సూడన్న

ఏడ ఏసిన blanket ఆడే ఉందన్న
హే హే హే మా black and white-u బస్తీ సూడన్న
ఏడ ఏసిన blanket ఆడే ఉందన్న
హే సిందర వందర లోకం
సందు గొందుల సీకటి నరకం
ఎహే పుట్టుకతో పేదరికం
తోడ బుట్టిన తొక్కలో జాతకం

ఎల్లిపాయ కారం
నీళ్ల మజ్జిగన్నం
ఇదే మాకు బిర్యానితో సమానమని పూట గడుపుతాం
మురికి సంతలోనే ముక్కు మూసుకుంటాం
గట్టిగా గాలొస్తే పడే రేకుల కిందే కధను నడుపుతాం
లేనితనమే వారసత్వం ఉన్నదదే పంచిపెడతాం
మా పిల్లల పిల్లల పిల్ల తరాలకు పేదోళ్ళమై పుడతాం రారారారారా
మా black and white-u బస్తీ సూడన్న

ఏడ ఏసిన blanket ఆడే ఉందన్న

నెత్తిమీన రాకెట్లెన్నో పోతన్నా
మా పాకెట్లోనా పైసా nil అన్నా

తడికెల తానం అతుకుల మానం
ఆడ మగ ఎవ్వరికైన తప్పదు ఇది ఏమి సెయ్యగలం
పిడికెడు ప్యాను బండెడు భారం
తట్ట మొయ్యకుంటె పొట్ట గడవని పాపి జీవులం
కష్టాల దెబ్బలు తింటాం
కన్నీళ్ళు మింగుతుంటాం
ఇట్ట పుట్టించినోడిని తిట్టిన తిట్టు తిట్టకుండ తిడతాం రారారారారా
మా black and white-u బస్తీ సూడన్న

ఏడ ఏసిన blanket ఆడే ఉందన్న

నేల టిక్కెట్టు జిందగి మాదన్నా
ఇది balcony చేరే ఛాన్సే లేదన్నా

Black and White

Oh, dear woman, this world is a beautiful and terrible place,
Where darkness lurks in every nook and cranny.
I was born into poverty,
And my destiny was sealed from the moment I took my first breath.
The rice we receive is moldy,
And we must fight for water at the well.
When the sun rises, I am filled with dread,
For I know that hunger will gnaw at my stomach all day long.
But I tell myself that things could be worse, and I find strength in that.
You should see our black-and-white neighborhood,

Where the only blanket we have is threadbare and torn.
Oh, my dear woman, you should see our black-and-white neighborhood,
Where the only blanket we have is threadbare and torn.
Oh, dear woman, this world is a beautiful and terrible place,
Where darkness lurks in every nook and cranny.
I was born into poverty,
And my destiny was sealed from the moment I took my first breath.

I eat onions and chili peppers,
And drink watered-down buttermilk.
This is my life, and I must make the best of it.
I cover my nose when I walk through the filthy market,
And I huddle under a sheet of metal when the wind blows.
Poverty is my inheritance, and I will pass it on to my children,
And their children's children, forever.
You should see our black-and-white neighborhood,

Where the only blanket we have is threadbare and torn.

Rockets may fly overhead,
But my pockets are always empty.

We build our homes out of sticks and mud,
And we all suffer, regardless of our gender.
A handful of coins is a heavy burden,
And we are starving because we cannot find work.
We bear the weight of our troubles,
And we swallow our tears.
I curse the day I was born, but I cannot stop cursing.
You should see our black-and-white neighborhood,

Where the only blanket we have is threadbare and torn.

I am a passenger on the ground,
And I will never reach the balcony.