Kostantis and the Crab (Rhodes) [feat. Yannis Kladakis] - Domna Samiou перевод на немецкий

Kostantis and the Crab (Rhodes) [feat. Yannis Kladakis]

Κάτω στον άγριον τον αγρό, στον άγριον καλαμιώνα
Κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους
Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο
Τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ′ η γης κι ο κόσμος
Κι ο βασιλιάς σαν το 'κουσεν πολύν του κακοφάνη
Χαπάρια και μηνύματα στον Κωσταντίνον πέμπει
Έλα, για έλα, Κωσταντή κι ο βασιλιάς σε θέλει
Κι όσον να πει Σας ′φήνω γεια, πιάνει τα χίλια μίλια
Κι όσον να πούσι Στο καλό, στου βασιλιά την πόρτα
Γεια σου, αφέντη βασιλιά, σαν τι 'ναιν που με θέλεις
Αν είναι για τον πόλεμον να πιάσω το σπαθίν μου
Κι αν είναι για το γλέντισμαν να πιάσω το λυρίν μου
Βρε σκύλε, σκύλε Κωσταντή, σαν τι 'ναιν που μου λέεις
Κάτω στον άγριον τον αγρό, στον άγριον καλαμιώνα
Κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους
Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο
Τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ′ η γης και ο κόσμος
Κι όσον να πει Σας ′φήνω γεια, πιάνει τα χίλια μίλια
Κι όσον ν' ακούσει Στο καλό, στου κάουρα την τρύπα
Κι ωσάν τον είδε ο κάουρας χαρές που τες παθαίνει
Να μπούκωμα ′πού το πορνόν και για το μεσημέρι
Και τα 'λιοβασιλέματα να φάω να χορτάσω
Ψόφον να φάεις ′πού το πορνόν, στρόφον το μεσημέρι
Και τα 'λιοβασιλέματα να φάεις το μαχαίρι
Επιάστησαν ο Κωσταντής κι ο κάουρας αντάμα
Κι όπου έπιανεν ο Κωσταντής τα κόκαλα ετσακούσαν
Και όπου έπιανεν ο κάουρας γαίματα εξετσιντούσαν
Κι ο Κωσταντής τα χρειάστηκεν του Αϊ-Γιωργιού φωνάζει
Αϊ μου Γιώργη ′φέντη μου, καλέ μου καβαλάρη
Την χαρην που μου χάρισες κάουρας θα την πάρει
Βρε σκύλε, σκύλε Κωσταντή, τον κάουρα φοάσαι
Βγάλε το μαχαιράκι σου 'πού τ' αργυρόν φηκάρι
Και κάρφωσε τον κάουραν ′πού κάτω ′πού τ' αφάλι
Βγάλλει τ′ αργυρομάχαιρο 'πού τ′ αργυρόν φηκάρι
Κι εκάρφωσε τον κάουραν 'πού κάτω ′πού τ' αφάλι
Και 'πού το πανωπέτσιν του έκαμ′ ένα τσαντίρι
Κι εκάλεσεν τον βασιλιά μαζί με τον βεζίρη

Kostantis und der Krebs (Rhodos) [feat. Yannis Kladakis]

Unten im wilden Feld, im wilden Schilfdickicht
Ein Krebs wurde zum Drachen und frisst die Tapferen
Frisst den schwarzen Phokas, frisst den Nikephoros
Frisst den Eftatrachilon, vor dem die Erde und die Welt erzittern
Und als der König das hörte, missfiel es ihm sehr
Nachrichten und Botschaften sendet er an Konstantinos
Komm, ja komm, Konstanti, der König will dich
Und bevor er 'Lebt wohl' sagen kann, legt er tausend Meilen zurück
Und bevor sie 'Alles Gute' sagen können, [steht er] an des Königs Tür
Sei gegrüßt, Herr König, was ist es, weswegen Ihr mich wollt?
Wenn es für den Krieg ist, nehme ich mein Schwert
Und wenn es für das Fest ist, nehme ich meine Lyra
He, Hund, Hund Konstanti, was sagst du mir da?
Unten im wilden Feld, im wilden Schilfdickicht
Ein Krebs wurde zum Drachen und frisst die Tapferen
Frisst den schwarzen Phokas, frisst den Nikephoros
Frisst den Eftatrachilon, vor dem die Erde und die Welt erzittern
Und bevor er 'Lebt wohl' sagen kann, legt er tausend Meilen zurück
Und bevor er 'Alles Gute' hört, [ist er] am Loch des Krebses
Und als der Krebs ihn sah, welche Freude er empfand!
Einen Bissen für den Morgen und für den Mittag
Und bei Sonnenuntergang werde ich essen, bis ich satt bin
Tod sollst du fressen am Morgen, Qual am Mittag
Und bei Sonnenuntergang sollst du das Messer fressen
Sie packten sich, Konstanti und der Krebs zusammen
Und wo Konstanti zupackte, brachen die Knochen
Und wo der Krebs zupackte, spritzte Blut hervor
Und Konstanti geriet in Not, zu Sankt Georg ruft er
Mein Heiliger Georg, mein Herr, mein guter Reiter
Die Gunst, die du mir gewährt hast, wird der Krebs nehmen
He, Hund, Hund Konstanti, fürchtest du den Krebs?
Zieh dein Messerchen aus der silbernen Scheide
Und stich den Krebs unterhalb des Nabels
Er zieht das Silbermesser aus der silbernen Scheide
Und erstach den Krebs unterhalb des Nabels
Und aus seiner Oberhaut machte er ein Zelt
Und er lud den König ein zusammen mit dem Wesir