Текст и перевод песни Domna Samiou - Kostantis and the Crab (Rhodes) [feat. Yannis Kladakis]

Kostantis and the Crab (Rhodes) [feat. Yannis Kladakis]

Κάτω στον άγριον τον αγρό, στον άγριον καλαμιώνα
Κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους
Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο
Τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ′ η γης κι ο κόσμος
Κι ο βασιλιάς σαν το 'κουσεν πολύν του κακοφάνη
Χαπάρια και μηνύματα στον Κωσταντίνον πέμπει
Έλα, για έλα, Κωσταντή κι ο βασιλιάς σε θέλει
Κι όσον να πει Σας ′φήνω γεια, πιάνει τα χίλια μίλια
Κι όσον να πούσι Στο καλό, στου βασιλιά την πόρτα
Γεια σου, αφέντη βασιλιά, σαν τι 'ναιν που με θέλεις
Αν είναι για τον πόλεμον να πιάσω το σπαθίν μου
Κι αν είναι για το γλέντισμαν να πιάσω το λυρίν μου
Βρε σκύλε, σκύλε Κωσταντή, σαν τι 'ναιν που μου λέεις
Κάτω στον άγριον τον αγρό, στον άγριον καλαμιώνα
Κάουρας εδρακόντεψεν και τρώει τους αντρειωμένους
Τρώει τον μαύρον του Φωκά, τρώει τον Νικηφόρο
Τρώει τον Εφτατράχηλον που τρέμ′ η γης και ο κόσμος
Κι όσον να πει Σας ′φήνω γεια, πιάνει τα χίλια μίλια
Κι όσον ν' ακούσει Στο καλό, στου κάουρα την τρύπα
Κι ωσάν τον είδε ο κάουρας χαρές που τες παθαίνει
Να μπούκωμα ′πού το πορνόν και για το μεσημέρι
Και τα 'λιοβασιλέματα να φάω να χορτάσω
Ψόφον να φάεις ′πού το πορνόν, στρόφον το μεσημέρι
Και τα 'λιοβασιλέματα να φάεις το μαχαίρι
Επιάστησαν ο Κωσταντής κι ο κάουρας αντάμα
Κι όπου έπιανεν ο Κωσταντής τα κόκαλα ετσακούσαν
Και όπου έπιανεν ο κάουρας γαίματα εξετσιντούσαν
Κι ο Κωσταντής τα χρειάστηκεν του Αϊ-Γιωργιού φωνάζει
Αϊ μου Γιώργη ′φέντη μου, καλέ μου καβαλάρη
Την χαρην που μου χάρισες κάουρας θα την πάρει
Βρε σκύλε, σκύλε Κωσταντή, τον κάουρα φοάσαι
Βγάλε το μαχαιράκι σου 'πού τ' αργυρόν φηκάρι
Και κάρφωσε τον κάουραν ′πού κάτω ′πού τ' αφάλι
Βγάλλει τ′ αργυρομάχαιρο 'πού τ′ αργυρόν φηκάρι
Κι εκάρφωσε τον κάουραν 'πού κάτω ′πού τ' αφάλι
Και 'πού το πανωπέτσιν του έκαμ′ ένα τσαντίρι
Κι εκάλεσεν τον βασιλιά μαζί με τον βεζίρη

Kostantis and the Crab (Rhodes) [feat. Yannis Kladakis]

Beneath the wild field, in the wild reeds
A crabby dragon lies, devouring brave men
It devours the swarthy Phokas, and Nikiforos
It devours the Seven-necked who makes the earth and the world tremble
When the king heard of this, he was greatly displeased
He sent letters and messages calling for Kostantis
Come, come, Kostanti, for the king calls
And before you could say "Farewell", he had traveled thousands of miles
And after you said "Good luck", he was at the king's gates
Greetings to you, my lord king, why do you summon me?
If it is for war, let me grasp my sword
And if it is for revelry, let me pick up my lyre
You wretched Kostanti, what nonsense are you speaking?
Beneath the wild field, in the wild reeds
A crabby dragon lies, devouring brave men
It devours the swarthy Phokas, and Nikiforos
It devours the Seven-necked who makes the earth and the world tremble
And before you could say "Farewell", he had traveled thousands of miles
And after you heard "Good luck", he was at the crab's lair
And when the crab saw him, it was overjoyed
I will have a full meal in the morning and at noon
And at sunset, I shall eat until I am full
You will have a putrid meal in the morning, and a rotten one at noon
And at sunset, you will swallow a knife
Kostantis and the crab met in combat
Wherever Kostantis struck, bones shattered
And wherever the crab struck, blood spurted
Kostantis was in dire need, and he cried out to Saint George
O holy Saint George, my brave knight
The favor you bestowed upon me will be taken by the crab
You wretched Kostanti, are you afraid of a crab?
Draw your knife from its silver sheath
And pierce the crab under its belly
He draws his silver knife from its silver sheath
And pierces the crab under its belly
And from its thick skin he made a tent
And he invited the king and his vizier