Текст и перевод песни Donatan feat. Ten Typ Mes - Będą Cię Nienawidzić

Będą Cię Nienawidzić

Donatan!
Na wieść o tym, że nienawiść plotek
Płynie gdzieś szerokim strumieniem,
Pędzą, lecą sprawdzić o czym
Oczy przekrwione, na licach rumieniec.
Własne sprawy i kłopoty
Odsuwają w kąt.
Moi bliźni lubią wydać,
Lubimy wydać sąd.

Będą cię nienawidzić kochanie,
Za zbyt pełny stanik, nadmiar dobrych manier,
Za brak dzieci, albo bo jesteś ciężarna
Nienawiść w tym kraju – jedyna rzecz za darmo.
Jeśli jesteś ładna, masz pracę, co ci robić?
Nie ważne, i tak na bank obciągasz prezesowi.
Jeśli mózg masz pełen fałd, nadaktywny,
Cóż, wtedy powiedzą po prostu "jesteś brzydka".
Ich klawiatury nienawiść uzależnia jak tytoń,
Choć splunąć, baliby się nawet na monitor.
Ten tunel prowadzi przez frasunek i doły,
Więc skunem się luzuj, lub trunek pij na wesoło
I nic nie pomoże dopóki nie zamkniesz się w klasztorze.
Będą życzyć ci gorzej i gorzej, więc może
Zamiast dać się w to wkręcić, miej w pamięci:
Ciebie nęci sukces, im starcza chęci by smęcić.
Na wieść o tym, że nienawiść plotek
Płynie gdzieś szerokim strumieniem,
Pędzą, lecą sprawdzić o czym
Oczy przekrwione, na licach rumieniec.
Własne sprawy i kłopoty
Odsuwają w kąt.
Moi bliźni lubią wydać,
Lubimy wydać sąd.
Post Homo Sovieticus, jestem tym człowiekiem,
Wyssałem to z mlekiem, owoc dwóch piekieł:
Represji państwa, umiłowania cwaniactwa.
Czas (czas, czas) jest jedynym lekarstwem.
Gdy widzę kartkę z napisem: "Zawiadomienie",
Odruchowo się wzdrygam, jak czytam to pobieżnie.
Jedyne co mnie obchodzi to moje mienie,
A państwo to tyran, ewentualnie rzeźnik.
Nie ufam nawet kiedy piszą: "świeżo malowane".
Myślę: "pewnie już wyschło" i węszę szykany.
Wiem, że przestrzeń publiczna, to też i moja,
Ale przyodziewa dystans do mnie jak zbroję.
Segregacja śmieci - oto wysiłek niemożebnych
Chleb powszedni to myśl: "na co mi ona potrzebna"?
Chcę rzucić papierkiem i cisnąć puszkę w krzaki,
Choć to moje miasto i na nie łożę podatki.
Upłynie wiele wody w Wiśle, a tej zawrócę kijem
Nim zmienię się w Szweda, Norwega lub Fina.
Mam w sobie słowiańską fantazję i cwaną żmiję.
Patriota? Ta, lecz niech państwo ze mną nie zaczyna. Oni mnie nie złamią. Jedyny raper,
Który na airmaxy reaguje wzruszeniem ramion.
I cokolwiek nie zrobię narobię sobie wrogów,
A wrogów mam więcej bo jestem większy.
Ej, nie masz wrogów tylko u kariery progu,
Ja odbiłem się od progu, dawno jestem na piętrze.
Rozwój nazwą przesadą... jasne,
Gdybym grał klasycznie krzyknęliby: "Stagnacja!"
Po pasy tony hejtingu, celuję okiem i palcem,
Na cynglu, opinią bez dubbingu, na kolejnym singlu.
Jestem narcyzem, bucem, Piotrkiem Schmidtem.
Nie bawi mnie forfiter, ty hejtuj, lecz szanuj technikę
I skanuj jak idę przez bagna środowisk,
Gdzie każdy patrzy, a drugiemu chcę dupę obrobić.
Nieufni? Ręka w górę- i widzę rąk las.
Zacięci, podkurwieni – eh, bywam jednym z was. >: D

Ils te haïront

Donatan!
À la nouvelle que la haine des rumeurs
Coule quelque part dans un large ruisseau,
Ils se précipitent, s'envolent pour voir de quoi il s'agit
Les yeux injectés de sang, les joues rouges.
Leurs propres affaires et problèmes
Sont mis de côté.
Mes semblables aiment juger,
Nous aimons porter un jugement.

Ils te haïront ma chérie,
Pour un soutien-gorge trop plein, un excès de bonnes manières,
Pour ne pas avoir d'enfants, ou parce que tu es enceinte
La haine dans ce pays est la seule chose gratuite.
Si tu es belle, que tu as un travail, que faire ?
Peu importe, de toute façon tu suces le patron.
Si ton cerveau est plein de plis, hyperactif,
Eh bien, alors ils diront simplement "tu es moche".
Leurs claviers rendent la haine aussi addictive que le tabac,
Même s'ils bavaient, ils auraient peur de cracher sur l'écran.
Ce tunnel mène à travers la frustration et les bas-fonds,
Alors détends-toi, ou bois un verre joyeusement
Et rien n'y fera tant que tu ne seras pas enfermée au couvent.
Ils te souhaiteront de pire en pire, alors peut-être
Au lieu de te laisser entraîner là-dedans, souviens-toi :
Toi, tu es attirée par le succès, eux se contentent de vouloir râler.
À la nouvelle que la haine des rumeurs
Coule quelque part dans un large ruisseau,
Ils se précipitent, s'envolent pour voir de quoi il s'agit
Les yeux injectés de sang, les joues rouges.
Leurs propres affaires et problèmes
Sont mis de côté.
Mes semblables aiment juger,
Nous aimons porter un jugement.
Post Homo Sovieticus, je suis cet homme,
J'ai tété ça avec le lait, fruit de deux enfers :
La répression de l'État, l'amour de la ruse.
Le temps (le temps, le temps) est le seul remède.
Quand je vois une carte avec l'inscription : "Avis",
Je tressaille instinctivement en le lisant rapidement.
La seule chose qui m'intéresse, c'est mon bien,
Et l'État est un tyran, voire un boucher.
Je ne fais confiance même pas quand ils écrivent : "fraîchement peint".
Je pense : "c'est sûrement déjà sec" et je flaire la magouille.
Je sais que l'espace public est aussi le mien,
Mais il s'enveloppe d'une distance envers moi comme d'une armure.
Le tri des déchets - voilà l'effort impossible
Le pain quotidien est la pensée : "à quoi me sert-elle ?"
Je veux jeter un papier et balancer une canette dans les buissons,
Bien que ce soit ma ville et que je paie des impôts pour elle.
Il coulera beaucoup d'eau dans la Vistule avant que je ne la ramène à la baguette
Avant de me transformer en Suédois, en Norvégien ou en Finlandais.
J'ai en moi l'imagination slave et le serpent rusé.
Patriote ? Oui, mais que l'État ne me cherche pas des noises. Ils ne me briseront pas. Le seul rappeur,
Qui réagit aux Air Max en haussant les épaules.
Et quoi que je fasse, je me ferai des ennemis,
Et j'ai plus d'ennemis parce que je suis plus grand.
Hé, tu n'as pas d'ennemis seulement au seuil de ta carrière,
J'ai rebondi sur le seuil, je suis à l'étage depuis longtemps.
Le développement est un mot trop fort... bien sûr,
Si je jouais de manière classique, ils crieraient : "Stagnation !".
Jusqu'à la taille dans des tonnes de haine, je vise avec mes yeux et mon doigt,
Sur le cynisme, l'opinion sans doublage, sur le prochain single.
Je suis un narcissique, un goujat, un Piotr Schmidt.
Le forfait ne m'amuse pas, toi critique, mais respecte la technique
Et scanne mon passage à travers les marais de ce milieu,
Où tout le monde regarde, et veut dénigrer l'autre.
Méfiants ? Levez la main - et je vois une forêt de mains.
Bornés, putains - eh, je suis l'un des vôtres. >: D