Текст и перевод песни Ebi - Hamdam

Hamdam

دست تو یاس نوازش در سحرگاه بهاری
ای همه آرامش از تو در سرانگشتت چه داری
دست تو یاس نوازش در سحرگاه بهاری
ای همه آرامش از تو در سرانگشتت چه داری
در کتاب قصه ی من معنی هر دل سپردن
خود شکستن بود و مردن در غم خود سوگواری
ای همدم ای مرهم ای خط سرنوشم ای همدم ای مرهم بی تو چه مینوشتم
من که بودم نقش باطل قایقی گم کرده ساحل
با هزاران زخم بر دل از عزیزان یادگاری
بی نیاز از هر نیازی
بی خبر از حیله سازی با گناه پاک بازی باختن در هر قماری
ای همدم ای مرهم ای خط سرنوشم
ای همدم ای مرهم بی تو چه مینوشتم
من چه بودم شعله ی درد قصه ی خاکستر سرد
زخمی دنیای نامرد قصه ی چشم انتظاری
با منه ویرانه از درد دست تو اما چه ها کرد
ای که با معنای دیگر عشق را آموزگاری
ای همدم ای مرهم ای خط سرنوشم
ای همدم ای مرهم بی تو چه مینوشتم
ای همدم ای مرهم ای خط سرنوشم
ای همدم ای مرهم بی تو چه مینوشتم

Hamdam

Tes mains, comme des jasmins, caressent l'aube printanière
Ô mon calme, que caches-tu au bout de tes doigts ?
Tes mains, comme des jasmins, caressent l'aube printanière
Ô mon calme, que caches-tu au bout de tes doigts ?
Dans le livre de mon histoire, le sens de chaque abandon
Était la destruction de moi-même, mourir dans le deuil de mon chagrin
Ô mon compagnon, mon remède, ma ligne de destin, Ô mon compagnon, mon remède, sans toi, que pourrais-je écrire ?
J'étais un reflet vide, un bateau perdu en mer, sans rivage
Avec des milliers de blessures au cœur, souvenirs de mes bien-aimés
Indépendant de tout besoin
Ignorant la ruse, jouant avec le péché, une partie perdue à chaque jeu de hasard
Ô mon compagnon, mon remède, ma ligne de destin
Ô mon compagnon, mon remède, sans toi, que pourrais-je écrire ?
Que n'étais-je qu'une flamme de douleur, l'histoire d'une cendre froide
Blessé par un monde cruel, l'histoire de l'attente
Avec moi, une ruine de douleur, mais tes mains ont fait des miracles
Ô toi qui m'as appris la signification d'un autre amour
Ô mon compagnon, mon remède, ma ligne de destin
Ô mon compagnon, mon remède, sans toi, que pourrais-je écrire ?
Ô mon compagnon, mon remède, ma ligne de destin
Ô mon compagnon, mon remède, sans toi, que pourrais-je écrire ?