Текст и перевод песни Ebi - Lalehzaar

Lalehzaar

همین فردا باید برم لالهزار، دلم واسه حال و هواش لک زده
حالا شیره رو کاشی کاری دیگه، لابد پیر شده حتما عینک زده
لابد بچهها تووی پس کوچههاش، بازم فیلمای جفتی طاق میزنن
نئونهای رو سر درِ سینما، هنوز مثلِ رنگینکمون روشنان
هنوز تو تئاترای اونجا میشه، نشست و پیِسهای بیپرده دید
میشه گاهی وقتا تووی کافههاش، صدای خوشِ شاملو رو شنید
میدونم که توو دودِ اون کافهها، هنو پچپچ مردنِ تختیه
هنوزم یکی داره جار میزنه، که چهارشنبهها روزِ خوشبختیه
نگو راه دوره نگو چاره نیست، چمدونِ دلتنگیامو بیار
نگو اون خیابون دیگه دود شد، همین فردا باید برم لالهزار
مگه میشه رویا رو از ما گرفت، مگه میشه این آرزوها رو کشت
گذشته گذشته ولی بعد از این، نگو میشه آیندهٔ ما رو کشت
همین فردا باید برم لالهزار، جوونیم تووی اون خیابون گذشت
همه عمرمون تووی آتیش بود، کی گفته کی گفته که آسون گذشت
کی گفته کسی ما رو مثل یه مشق، تووی دفترِ روزگار خط نزد
کی گفته یه تقویم نفرین شده، به دنیای ما رنگِ وحشت نزد
منو از دلِ اون خیابون بپرس، منو از همون خاطراتِ عزیز
از اون روزگاری که خوشبختی رو میشد دید تووی استکان روی میز
منو از صدای پُر از سرخوشیم توو قبل از هجومِ شب و عربده
منو از همون لالهزاری بپرس که دل واسهٔ دیدنش لک زده
نگو راه دوره نگو چاره نیست، چمدونِ دلتنگیامو بیار
نگو اون خیابون دیگه دود شد، همین فردا باید برم لالهزار
مگه میشه رویا رو از ما گرفت، مگه میشه این آرزوها رو کشت
گذشته گذشته ولی بعد از این، نگو میشه آیندهٔ ما رو کشت

Lalehzaar

Tomorrow I have to go to Lalehzar, my heart yearns for its atmosphere
Now, the sherbet seller is old and probably wears glasses, with tilework all around him
Perhaps the children in the back alleys are still clandestinely showing movies in pairs
The neon lights above the cinema entrance are still lit up like a rainbow
One can still sit and watch uncensored plays in its theaters
Sometimes, one can hear the melodious voice of Shamloo in its cafes
I know that in the smoke of those cafes, the whispers of Takhti's death still linger
Someone is still shouting out that Wednesdays are lucky days
Don't say it's too far, don't say there's no other way, bring the suitcase of my yearning
Don't say that street has vanished into thin air, tomorrow I have to go to Lalehzar
Can they take away our dreams? Can they kill these desires?
The past is past, but from now on, don't say our future can be killed
Tomorrow I have to go to Lalehzar, my youth was spent on that street
Our entire lives were spent in fire, who said it was easy?
Who said someone didn't cross us out like an exercise in the notebook of life?
Who said a cursed calendar didn't cast a shadow of terror upon our world?
Ask about me from the heart of that street, ask about me from those cherished memories
From the days when happiness could be seen in a glass on the table
Ask about my cheerful voice before the night and the clamor descended
Ask about me from the Lalehzar that my heart yearns to see
Don't say it's too far, don't say there's no other way, bring the suitcase of my yearning
Don't say that street has vanished into thin air, tomorrow I have to go to Lalehzar
Can they take away our dreams? Can they kill these desires?
The past is past, but from now on, don't say our future can be killed