Текст и перевод песни Elaheh feat. Dariush Rafiee - Malekeh Golha

Malekeh Golha

عشق ات ای گل خندان کرده به پا شور و نوا در دل من
باز آ تا که بسازد دست وفا قلب تو را مایل من
باز آن ملکه گلها غم دل ما را درمان سازد
شادم از آن گل رویش که خرمن مویش پنهان سازد
یاد لعل خندان دو دیده عاشق را گریان سازد
دردا سیل اشکم بنای امیدم را ویران سازد

خوش بُود جوانی
عشق و زندگانی
با آن یار جانی
سازد عروس بهاری
در عالم یاری محزونم
دارد ز دیده ام سیلی
ز دوری لیلی مجنونم

بشنو ترانه بلبل به غم رخ گل در این چمن
دارد گله فراوان ز عشوه خوبان این قلب من
در فراق روی تو ای پری جان سوزد غم دل من
بی تو باشد در بزم زندگی اشک و خون و مِی گل من

از دیدار آن لعل ارغوان گل شرم آرد به چمن
تاب موی تو حال روی تو برده تاب دل من
سوز عاشقان ناز گلرخان راز دلبری میکند عیان
یک تبسم از آن دو لب بُتا می کشاند از قلب عاشقان، آه
بختم در جدایی زغم تو برگشته چون مژگانت
برده خواب شیرین ز دیده بیدار من چشمانت

آه در قلب سنگ تو هرگز آه سوزانم نکند اثری
وای بر من و عشق من گر بعد از این شام غم نبود سحری
خندد بر این دل شیدا ملکه گلها چون جام مِی
ساقی از آن مِی باقی روانه کن جامی بر سوی وی
شادم زانکه یکدم سر مرا دامان او بالین است
با این عشق و مستی به عاشقان زندگانی شیرین است

Malekeh Golha

Deine Liebe, oh du lachende Blume, hat Aufruhr und Melodie in meinem Herzen entfacht
Komm zurück, damit die Hand der Treue dein Herz zu meinem neigen kann
Auf dass die Königin der Blumen die Trauer unseres Herzens heilen möge
Ich freue mich über ihr blühendes Gesicht, das ihr wallendes Haar verbirgt
Die Erinnerung an ihre rubinroten, lachenden Lippen lässt die Augen des Liebenden weinen
Ach, die Flut meiner Tränen zerstört das Fundament meiner Hoffnung

Schön ist die Jugend
Liebe und Leben
mit diesem geliebten Menschen
Die Braut des Frühlings wird erschaffen
In der Welt der Freundschaft bin ich betrübt
Meine Augen sind voller Tränenfluten
Ich bin wie Madschnun, verrückt vor Sehnsucht nach meiner Leila

Höre das Lied der Nachtigall über die Trauer der Rose in diesem Garten
Mein Herz klagt sehr über die Neckereien der Schönen
In der Sehnsucht nach deinem Antlitz, oh Fee, brennt die Trauer meines Herzens
Ohne dich sind im Fest des Lebens nur Tränen, Blut und Wein, meine Blume

Beim Anblick dieser rubinroten Lippen schämt sich die Blume im Garten
Die Kräuselung deines Haares, der Zustand deines Gesichts, hat mir die Geduld geraubt
Das Leiden der Liebenden, die Anmut der Schönen, die Kunst der Verführung wird offenbar
Ein Lächeln von diesen beiden Lippen, oh mein Angebeteter, entreißt den Herzen der Liebenden ein "Ach"
Mein Glück ist in der Trennung von dir durch dein Leid so gekrümmt wie deine Wimpern
Deine Augen haben den süßen Schlaf aus meinen wachen Augen geraubt

Ach, in deinem steinernen Herzen wird mein brennendes Seufzen niemals Wirkung zeigen
Wehe mir und meiner Liebe, wenn nach dieser Nacht der Trauer kein Morgen kommt
Die Königin der Blumen lacht über dieses verliebte Herz wie ein Becher Wein
Schenke, von diesem restlichen Wein, einen Becher zu ihm hin
Ich bin glücklich, dass mein Kopf für einen Moment in seinem Schoß ruht
Mit dieser Liebe und Trunkenheit ist das Leben für die Liebenden süß