Текст и перевод песни Eldo - List Z Ziemi

List Z Ziemi

Chciałbym wykrzyczeć swoje grzechy,
By z nowym dniem budzić się czystym,
A nie z coraz większym garbem.
Gdzieś to dziewictwo niewinności zniknęło,
Taka była przeszłość, teraz jest tych chwil przemoc.
Dzieci swojej epoki bez recepty na jutro,
Nadmiar percepcji i strach za całą ludzkość.
Piszę ten list ze skażonych pól swego serca,
Krzyk bezradności zanim śmierć zabierze nas z tego miejsca.
Zobacz, karmi nas kultura ideałami,
Wkłada nam te wszystkie bzdury w usta.
I co? Też chcę wierzyć w miłość, w coś, co da mi szansę,
Pokaże sens, by daleć prowadzić tą walkę.
Widzę tragedię, gdy wiara w Boga zabiera życie
Ludziom, co zamiast niego znaleźli religię.
To list z ziemi jak Twaina, bo chcę to spisać,
Łez atramentem namaluję swój obraz 'Guernica'.
Tak pragnę życia, tak pragnę ufać, poradzić sobie,
Tak pragnę żyć, by wrzasku metropolis nie słuchać,
Znaleźć harmonię; by świat był częścią mnie,
Bez systemu, bez potwora, który zjada moje serce.
Wciąż chcę wierzyć w te ideały,
Wciąż wierzyć, że jest sens tej naszej pracy,
Że tak naprawdę ziemia jest tylko przelotnym momentem,
Krótkim przystankime do stacji wieczne szczęście.
Otwieram oczy i niestety wciąż jestem tutaj,
I tylko marzyć może mi się świat tonący w uczuciach.
Chodź, zabiorę cię tam, gdzie w kolorach jest świat,
Choć na chwilę zapomnij...
Otulę ciebie szalem, ciepłym tak doskonale,
Gdzie czas z przestrzenią stykają się zmieniając bieg.
Utulę cię do snu, byś choć na chwilę mógł
Odpocząć od ciężaru ludzkich spraw.
Oddaj się w me ramiona, już nadeszła pora,
By przestać toczyć syzyfowy głaz.

Letter From Earth

I long to scream out my sins,
To wake with a clean slate each new day,
Instead of a growing burden.
The innocence of my youth has vanished,
Such was the past, now these moments are filled with violence.
Children of our era with no prescription for tomorrow,
An overload of perception and fear for all humanity.
I write this letter from the polluted fields of my heart,
A cry of helplessness before death takes us from this place.
See, culture feeds us with ideals,
Puts all these nonsensical things in our mouths.
And what? I too want to believe in love, in something that gives me a chance,
Shows me a reason to keep fighting this battle.
I see tragedy when faith in God takes lives
Of people who found religion instead of Him.
This is a letter from Earth like Twain's, because I want to write it down,
With tears as ink, I'll paint my own 'Guernica'.
I so desire life, I so desire to trust, to cope,
I so desire to live without hearing the metropolis' screams,
To find harmony; for the world to be a part of me,
Without the system, without the monster that devours my heart.
I still want to believe in those ideals,
Still believe there's meaning in our work,
That truly, Earth is just a fleeting moment,
A brief stop on the way to the station of eternal happiness.
I open my eyes and unfortunately, I'm still here,
And I can only dream of a world drowning in feelings.
Come, I'll take you where the world is in colors,
Forget, just for a moment...
I'll wrap you in a shawl, so perfectly warm,
Where time and space meet, changing their course.
I'll lull you to sleep, so you can, even for a while,
Rest from the weight of human affairs.
Give yourself to my arms, the time has come,
To stop rolling the Sisyphean boulder.