Текст и перевод песни Eldo - Pan nikt

Pan nikt

Bądź odważny, gdy rozum zawodzi, bądź odważny
W ostatecznym rachunku jedynie to się liczy
A gniew Twój bezsilny niech będzie jak morze
Ilekroć usłyszysz głos poniżonych i bitych
Nie wie co i kiedy poszło źle
Naprawdę nie umie wskazać momentu
Czy żyje czy nie - nikt nie widzi, bo nie zwraca uwagi
Chociaż czasem robi dużo zamętu
Chce Twoich emocji, one są w stanie go nakarmić
Dni są marne, kiedy każesz mu tak długo pościć
Chce Twoich myśli, przenosić się w inny wszechświat
I dlatego to tak boli, bo stracił dostęp do piękna
Winda do piekła prosto w dół; sto pięter
Śmieje się, nie cierpi, bo nie jest młody już Werter
L'arte eviva, wraca na parter, odżywa
Nie paktuje z demonami, to nic nigdy nie jest warte; kosztem słońca
Wie, że ostatnie,
co straci to nadzieja. Ktoś powiedział: walcz do końca!
Mówisz? Dobra, uwierzył, trzyma Cię za słowo
Proszę nigdy go nie zawiedź, k
iedy ten ciężar chcesz nieść grupowo - nieście
Jak widzisz, z teorii ma doktorat na piątkę
Ogólnie we wszystkim jest najlepszy
Wymienił rozsądek na emocje
I co z tego ma? Niewidoczny, niemy, zawsze nieobecny
Chociaż chodzi po ulicach to nikt go nie widzi
Niepotrzebny nikomu, mógłby równie dobrze zniknąć
Bo jeśli żyje tu, i tak tylko z pozoru
I cierpliwie czeka, aż kiedyś zakończy się to wszystko
Nie ma wolności, jego myśli żyją dawną chwałą
Nie ma pokory, czysty egoizm, nawet sukces to za mało
Trudno mu pisać, kiedy zamiast pióra w dłoni ma dynamit
Ciężko mu biec, dobre ma buty, lecz bez gruntu pod stopami
Więc poniewiera się nocami po mieście
Zwiedza ukochane miejsca, zbiera myśli w kolekcje
Nie wie gdzie, na swojej drodze zgubił gdzieś nadzieję
Może gdzieś znajdzie, ma taki plan, l
ecz z planów Bóg zawsze się śmieje
Pozwolił sobie, by żyć w niewoli wspomnień
Życie przepłynęło niezauważone tu spokojnie
Budzi się (no za późno), odzyskał wiarę (w to na próżno)
Sam idzie przez Saharę z marzeniem, by tylko usnąć
Kolejne godziny, sen znów nie chce się zjawić
Bez siły, wychodzi sam na samotne ulice Warszawy
Sam na sam z myślami, podniósł kiepa prosto z chodnika
Nie miał na fajki, nie było obiadu. Dobrze, że jest muzyka
Chociaż chodzi po ulicach to nikt go nie widzi
Niepotrzebny nikomu, mógłby równie dobrze zniknąć
Bo jeśli żyje tu, i tak tylko z pozoru
I cierpliwie czeka, aż kiedyś zakończy się to wszystko

Nobody

Be brave when reason fails you, be brave
In the final reckoning, that's all that matters
And let your powerless anger be like the sea
Whenever you hear the voice of the humiliated and beaten
He doesn't know what and when went wrong
He really can't pinpoint the moment
Whether he lives or not - no one sees, because no one pays attention
Although sometimes he makes a lot of noise
He wants your emotions, they are able to feed him
Days are bad when you make him fast for so long
He wants your thoughts, to transfer to another universe
And that's why it hurts so much, because he lost access to beauty
Elevator to hell straight down; one hundred floors
He laughs, he doesn't suffer, because he is no longer young Werther
L'arte eviva, returns to the ground floor, comes alive
He doesn't make pacts with demons, it's never worth anything; at the expense of the sun
He knows that the last thing,
he will lose is hope. Someone said: fight to the end!
You say? Okay, he believed, he takes your word for it
Please never let him down, w
hen you want to carry this burden as a group - carry it
As you can see, he has a PhD in theory with a five
Overall, he's the best at everything
He exchanged reason for emotions
And what does he have from it? Invisible, mute, always absent
Although he walks the streets, no one sees him
Unnecessary to anyone, he might as well disappear
Because if he lives here, it's only seemingly
And patiently waits for it all to end one day
There is no freedom, his thoughts live in the past glory
There is no humility, pure selfishness, even success is not enough
It's hard for him to write when he has dynamite instead of a pen in his hand
It's hard for him to run, he has good shoes, but without ground under his feet
So he wanders the city at night
He visits his favorite places, collects thoughts
He doesn't know where, on his way he lost hope somewhere
Maybe he will find it somewhere, he has such a plan, b
ut God always laughs at plans
He allowed himself to live in the captivity of memories
Life flowed by unnoticed here peacefully
He wakes up (too late), he regained faith (in vain)
He walks through the Sahara alone with a dream to just fall asleep
Another hour, sleep again does not want to appear
Without strength, he goes out alone on the lonely streets of Warsaw
Alone with his thoughts, he picked up a cigarette butt straight from the sidewalk
He had no money for cigarettes, there was no dinner. It's good that there is music
Although he walks the streets, no one sees him
Unnecessary to anyone, he might as well disappear
Because if he lives here, it's only seemingly
And patiently waits for it all to end one day