Текст и перевод песни Eldo - Połamany Ludzik

Połamany Ludzik

Próbowali odnaleźć swój spokój w szczęściu nawzajem
Nie mieli wspólnych marzeń, chociaż od zawsze byli razem
Jeden niedostępny, pochłonięty wciąż myśleniem
Drugi ślepy i głuchy, zajęty do przodu pędzeniem
Czasem ten pierwszy wyciągał dłoń, bo się martwił
Ten drugi uwierzył, że sobie poradzi sam z tym
Okiełzna świat, rozum nie może mieć barier
Uwierzył, że sam da radę, sam będzie swoim światłem
Pierwszy tupał ze złości, gdy nieodpowiedzialne dziecko
Wiedziało co jest słuszne i tak wybrało szaleństwo
Zalewał świat łzami, topił w rozpaczy
Ten drugi robił wciąż źle, mimo wiedzy, że go straci
Taka ludzka natura, że możemy mieć dobry przykład
A i tak potrafimy tylko źle wybrać
Robimy mnóstwo błędów, tracimy głowę dla zmysłów
Chcemy być coraz mocniejsi, myślimy, że to droga mistrzów
Ten drugi też tak myślał, czcił swoją wolność
Od kilku tysięcy lat ciągle mieszkają obok
Ten pierwszy wskazał mu drogę, pokazał sposób
Dał środki na to, żeby mogli w końcu spotkać się kiedyś
Mówił do niego często i spokojnie słuchał
Wymagał tylko wierności i tylko jego kochał
Ten drugi kochał życie, chciał być szczęśliwszy niż lepszy
Myślał o swym przyjacielu tylko, gdy ponosił klęski
Mówił do niego ze łzami płynącymi z oczu
Prosił o spokój, by pokazał mu na kryzys sposób
Ten pierwszy wciąż pomagał, wciąż ufał
Wciąż dawał mu znaki i pomagał drogi szukać
Ten drugi, gdy tylko wyschły łzy, robił wszystko by oszukać
I dalej uciekał w swoje sny o chmurach
Chciałby iść prosto, w drugą stronę prawdy
Nie szukał spokoju, lecz luzu i sławy
Dziwnie działamy, nie słysząc słów przyjaciół
Mimo mocy rozumu, nie umiemy wciąż pokonać
Strachu przed samotnością
Dusi nas makrokosmos, tracimy życia ostrość
Psuje nam go pozorna wolność
Ten drugi dla blasku chwili stracił głowę
Pierwszy pełen szczęścia
To związek w jedną stronę

A Fractured Man

They tried to find their peace in the happiness of each other
They had no dreams in common, although they had always been together
One was unavailable, still engrossed in thought
The other was blind and deaf, busy rushing forward
Sometimes the first would reach out a hand, because he was worried
The other believed he could handle it on his own
He would tame the world, reason cannot have barriers
He believed that he could do it alone, he would be his own light
The first one stamped his feet in anger when the irresponsible child
Knew what was right and yet chose madness
He flooded the world with tears, drowning in despair
The other kept doing wrong, despite knowing he would lose him
Such is human nature, that we can have a good example
And yet we only know how to choose badly
We make a lot of mistakes, we lose our heads for our senses
We want to be stronger and stronger, we think that's the way of champions
The other one thought so too, he worshipped his freedom
For thousands of years they have lived side by side
The first one showed him the way, showed him how
He provided the means for them to finally meet someday
He spoke to him often and listened calmly
He only demanded faithfulness and only loved him
The other loved life, he wanted to be happier than better
He thought of his friend only when he suffered setbacks
He spoke to him with tears streaming from his eyes
He begged for peace, to show him the way through his crisis
The first one kept helping, he still trusted
He kept giving him signs and helping him find his way
The other, as soon as the tears dried, did everything to deceive
And kept running away into his dreams of clouds
He wanted to go straight, in the opposite direction of truth
He didn't seek peace, but ease and glory
Strange how we act, deaf to the words of friends
Despite the power of reason, we still can't overcome
Fear of loneliness
The macrocosm stifles us, we lose the sharpness of life
False freedom spoils it for us
The other lost his head for the shine of the moment
The first one full of happiness
It's a one-way relationship