Текст и перевод песни Eldo - Ten nonsens...

Ten nonsens...

Nikt nic nie chciał nam wyjaśnić za dzieciaka
świat był wielką niewiadomą z perspektywy trzepaka
Miałem sam się przekonać, puzzle poukładać
Wyszło mi serce brudne, a chciałem świat naprawiać
Jedni chcą ludzi zbawiać
Inni chcą zbawić siebie, ludzi samym sobie zostawiać
Ktoś ma kręgosłup, jest pokuso-odporny
Inny ma dwóch bogów, to relatywizm i konformizm
W świat płynie rzeka semantycznych iluzji
Wujek Sam niesie pokój Irakowi, kacap Gruzji
Tchórz samobójca nazywa siebie bojownikiem
Zabiegły publicysta mówi, że jest historykiem
Wódz populista zwie się konserwatystą
Postendeckie popłuczyny krzyczą - polskie jest Wilno
Lewackie durnie żyją miłością do Lenina
Antyglobaliści noszą Nike szyte w Chinach
Telewizja ma misję - promowanie banałów
Socjaliści chcą świat uczyć tolerancji do pedałów
świat z trzepaka był tak prosty i piękny
Chcesz wejść w świat dorosłych? nie, dzięki
[X2]
Powiedz o czym mówią, gubię się w słowach
Które służą po to by nas zaczarować
Tak łatwo tu zwariować, minąć się z prawdą
Ten nonsens mnie zbudował, ja próbuję się ogarnąć
I jeśli myślisz, że już wszystko rozumiesz
To połóż się i odejdź, bo możesz już umrzeć
Bez podziwu i zdziwienia, świat jest pusty całkiem
Jaki jest sens istnienia, skoro myślisz, że masz rację?
Depozytariusze prawdy ostatecznej
Bez pokory, bo być skromnym teraz to zbyteczne
Wykluczeni, teraz w końcu na pozycji
Kropla prawdy w oceanie ambicji
Nigdy nie chciałem kupować prawd w ciemno
Mam mistrzów, ale wolność jest wartością bezcenną
Jestem zbyt słaby, by ogarnąć rzeczywistość
I pędzę gdzieś jak wariat, uważając, gdy jest ślisko
świat z trzepaka został w szafce na zdjęciach
Ale wciąż pielęgnuję w sobie trochę tego dziecka
świat to wielki znak zapytania
Ja nie chcę odpowiedzi, wolę się czasem zastanawiać
[X2]
Powiedz o czym mówią, gubię się w słowach
Które służą po to by nas zaczarować
Tak łatwo tu zwariować, minąć się z prawdą
Ten nonsens mnie zbudował, ja próbuję się ogarnąć
Niejeden raz będą chcieli ci sprzedać
Głupotę typu pewny bilet do nieba
Nie raz zwykłą tandetę nazwą złotem
A potem będą cie namawiać, byś uwierzył w jakiegoś idiotę
Kupuj i konsumuj na potęgę
Im mniej rozumiesz, tym im to bardziej jest na rękę
To nie Teoria spisku Mel′a Gibson'a
To realia rynku, którego nie możesz pokonać
Don Kichot stracił zdrowie na tej walce
Dlatego pieprzyć wiatraki, jestem Sancho Pansa z dystansem
I nawet, jeśli nonsensem otoczony
Masz świadomość i rozum, a to recepta by być wolnym

Десять бессмыслиц...

Никто ничего не хотел объяснять нам в детстве,
мир был большой загадкой с перспективы турника.
Я должен был сам убедиться, собрать пазл,
Получилось грязное сердце, а я хотел мир чинить.
Одни хотят людей спасать,
другие хотят спасти себя, людей самих себе оставлять.
У кого-то есть стержень, он искушению не поддаётся,
у другого два бога — релятивизм и конформизм.
В мир течёт река семантических иллюзий,
дядя Сэм несёт мир Ираку, а кацап — Грузии.
Трус-самоубийца называет себя бойцом,
пронырливый публицист говорит, что он историк.
Вождь-популист зовёт себя консерватором,
постсоветский мусор кричит: "Вильнюс — наш!"
Левые дурачки живут любовью к Ленину,
антиглобалисты носят Nike, сшитые в Китае.
У телевидения есть миссия — продвижение банальностей,
социалисты хотят научить мир толерантности к педикам.
Мир с турника был таким простым и прекрасным,
Хочешь войти в мир взрослых? Нет, спасибо.
[X2]
Скажи, о чём они говорят, я теряюсь в словах,
которые служат для того, чтобы нас очаровать.
Так легко здесь сойти с ума, пройти мимо правды,
этот абсурд меня создал, я пытаюсь взять себя в руки.
И если ты думаешь, что уже всё понимаешь,
то ложись и уходи, потому что ты можешь уже умереть.
Без восхищения и удивления мир совершенно пуст,
какой смысл существования, если ты думаешь, что права?
Хранители окончательной истины
без смирения, ведь быть скромным сейчас — это лишнее.
Исключённые, теперь наконец-то на коне,
капля правды в океане амбиций.
Я никогда не хотел покупать истины вслепую,
у меня есть кумиры, но свобода — бесценная вещь.
Я слишком слаб, чтобы охватить реальность,
и несусь куда-то как сумасшедший, осторожничая, когда скользко.
Мир с турника остался в шкафу на фотографиях,
но я всё ещё лелею в себе немного того ребёнка.
Мир — это большой знак вопроса,
я не хочу ответов, предпочитаю иногда задумываться.
[X2]
Скажи, о чём они говорят, я теряюсь в словах,
которые служат для того, чтобы нас очаровать.
Так легко здесь сойти с ума, пройти мимо правды,
этот абсурд меня создал, я пытаюсь взять себя в руки.
Не раз будут пытаться тебе продать
глупость типа верного билета в рай,
не раз обычную дешёвку назовут золотом,
а потом будут тебя уговаривать, чтобы ты поверил в какого-то идиота.
Покупай и потребляй в огромных количествах,
чем меньше ты понимаешь, тем им это больше на руку.
Это не теория заговора Мэла Гибсона,
это реалии рынка, который ты не можешь победить.
Дон Кихот потерял здоровье в этой борьбе,
поэтому к чёрту ветряные мельницы, я — Санчо Панса с дистанцией.
И даже если окружён абсурдом,
у тебя есть сознание и разум, а это рецепт, чтобы быть свободным.