Текст и перевод песни Eldo - Włóczykij

Włóczykij

Pomarańczowe Słońce, w dali gdzieś szumią fale
Na drodze życia, wieczny wędrowcze swojego miejsca szukam wytrwale
Stopy zdarte do kości, stopy zdarte do krwi
Żadnego żalu, żadnej litości, bo muszę przed siebie iść
Słuchaj...
Siła tkwi w różnorodności, w naiwnym kulcie świata
Bo pięknie jest żyć, pięknie jest latać
Pięknie jest po chmurach skakać, pięknie czuć nad miarę
W dzikim zachwycie brać w ręce gwiazdy
Móc wszystko, jedyny deterrent to tylko siła mojej wyobraźni
Zmęczony rozum śpi, spragnione serce łaknie
Spaliłem mosty, zamknąłem drzwi
Some of the blue sky w swojej tułaczce
Śmieszny paradoks, bo to wieczne życie w pułapce
Szukam wolności, a żyję w klatce wiecznych pragnień, głodny na zawsze
Wiem, że myślisz o mnie, nie bój się
Litość ofiaruj innym, tym którym brak jest siły
Tym bez winy, za nich odmów modlitwy
Podziw zostaw dla tych, co na scenie świata chcą błyszczeć
Mnie schowaj głęboko, nie idź za mną
Samotność wieczny czyściec
Pomarańczowe Słońce, w dali gdzieś błyszczą szczyty
Na drodze życia wieczny krytyk, w plecaku pilnie zbiera zachwyty
Wyobraźnia i limity, podziw wieczny, głód narkomana
Byle zajrzeć za horyzont zdarzeń, czuć się sytym nawet bez śniadania
Drogowskaz - Pas Oriona
Wóz ptaków stanowi soundtrack
Chmury malują piękne obrazy, cienie z ogniska proszą do tańca
Nie ma ten świat zakazów, ma zawsze otwarte ręce
Spróbuj, może nie przekonasz się od razu
Może wrócisz się nagle po więcej
Szwendam się tak pozornie, nie mając celu podobno
Stary plecak, przetarte spodnie
Bobby Fisher, może zapomną
Dadzą zniknąć gdzieś daleko, w końcu przestaną szukać
A ja w międzyczasie sprawdzę to sam
Jak długi jest równik z buta
Wolne duchy znają ten stan, gdzie potrzeba stanowi rozkaz
Czujesz, że musisz zerwać się z miejsca, romantyzm tak jak w książkach
Od trosk secesja, w duszy żyje młoda Polska
Serce bije, w rękach mam swój los
A świat nie zna granic - Nałkowska.

Vagabond

Orange Sun, the distant waves croon a gentle tune
On life's path, a wanderer, I search for my place with unwavering resolve
Feet worn to the bone, feet torn bloody
No regrets, no pity, for I must forge ahead
Listen...
Strength lies in diversity, in the naive worship of the world
For it is beautiful to live, beautiful to soar
Beautiful to leap through the clouds, beautiful to feel beyond measure
In wild ecstasy, to hold the stars in my hands
To have power over all, my only limits those of my imagination
My weary mind sleeps, my thirsty heart yearns
I have burned my bridges, locked my doors
Some of the blue sky in my wandering
A funny paradox, for this eternal life is a trap
I seek freedom, yet I live in a cage of endless desires, forever hungry
I know you think of me, do not fear
Offer your pity to others, those who lack strength
For those without guilt, say a prayer for them
Reserve your admiration for those who seek to shine on the world's stage
Hide me away, do not follow me
Solitude is my eternal purgatory
Orange Sun, in the distance the peaks gleam
On life's path, a constant critic, diligently collecting moments of awe in my backpack
Imagination and limits, eternal admiration, the hunger of an addict
Just to glimpse beyond the event horizon, to feel full even without breakfast
Orion's Belt - my guiding light
The Milky Way provides the soundtrack
Clouds paint beautiful pictures, firelight shadows beckon me to dance
This world has no prohibitions, its arms are always open
Try it, you may not be convinced right away
Perhaps you'll suddenly come back for more
I wander seemingly aimlessly, with no apparent destination
An old backpack, worn-out pants
Bobby Fisher, maybe they'll forget
They'll let me vanish into the distance, eventually stop looking
In the meantime, I'll check it out for myself
How long is the equator by foot
Free spirits know this state, where need becomes command
You feel the urge to break free, romanticism like in books
Secession from worries, a spirit of Young Poland alive in my soul
My heart beats, my fate is in my hands
And the world knows no boundaries - Nałkowska.