Текст и перевод песни Elektryczne Gitary - Historia Niczyja

Historia Niczyja

Od świetności do upadku
Ze święta w żałobę
Z bagna po pas i po szyję
Na głęboką wodę
Co przez wieki cieszy oko
Popadnie w ruinę
Położone gdzieś wysoko
Znajdzie się w dolinie

A gdy wstaną ranne zorze
Co kuleje – pójdzie gorzej

Historia niczyja wejdzie choćbyś nie chciał
Bez śladu przemija niespodzianka wieczna
Historia niczyja chociaż pod opieką
Kiedy nią się wzruszysz to usłyszysz rechot
Pałacyki i spichlerze
Czy komory celne
Po reklamach dzisiaj straszą
Nietoperza pełne
Mosty wieże i wiatraki
Przemysłowe cuda
Niepotrzebne już nikomu
Brudna szara nuda

A gdy wstaną ranne zorze
Co kuleje – pójdzie gorzej

Historia niczyja...
To co było rozmaite
Będzie jednakowe
Równą kostką szkłem i stalą
Więc pozornie zdrowe
Kiedyś karczma i świątynia
A na polu stogi
Dziś porosłe resztki muru
Niewidoczne z drogi

A gdy wstaną ranne zorze
Co kuleje – pójdzie gorzej

Historia niczyja wejdzie choćbyś nie chciał
Bez śladu przemija niespodzianka wieczna
Historia niczyja chociaż pod opieką
Kiedy już się wzruszysz to usłyszysz rechot

L'Histoire de Personne

De la gloire à la chute
Du festival au deuil
Dans la boue jusqu'à la taille et jusqu'au cou
Vers l'eau profonde
Ce qui réjouit les yeux pendant des siècles
Tombera en ruine
Situé quelque part en hauteur
Il se retrouvera dans la vallée

Et quand les aurores matinales se lèveront
Ce qui boite ira encore plus mal

L'histoire de personne entrera même si tu ne le veux pas
La surprise éternelle disparaît sans laisser de trace
L'histoire de personne, même sous protection
Quand tu seras ému par elle, tu entendras un rire
Les petits palais et les greniers
Ou les bureaux de douane
Aujourd'hui, après les publicités, ils font peur
Pleins de chauves-souris
Les ponts, les tours et les moulins à vent
Des merveilles industrielles
Inutiles à qui que ce soit
L'ennui gris et sale

Et quand les aurores matinales se lèveront
Ce qui boite ira encore plus mal

L'histoire de personne...
Ce qui était varié
Sera pourtant identique
Des dalles égales, du verre et de l'acier
Alors apparemment sain
Autrefois, une auberge et un temple
Et des meules dans le champ
Aujourd'hui, des restes de murs envahis par la végétation
Invisibles de la route

Et quand les aurores matinales se lèveront
Ce qui boite ira encore plus mal

L'histoire de personne entrera même si tu ne le veux pas
La surprise éternelle disparaît sans laisser de trace
L'histoire de personne, même sous protection
Quand tu seras ému par elle, tu entendras un rire