Nikt Nie Obiecywał - Elektryczne Gitary перевод на немецкий

Nikt Nie Obiecywał

Że będzie sprawiedliwie nikt nie obiecywał

Nie byłem dobrym Żydem
Dobrzy Żydzi zginęli
Gdym ja się ukrywał
Dobrzy Żydzi spłonęli

Że będzie sprawiedliwie nikt nie obiecywał

Widziałem, jak rozstrzelano tego, co zostawiał rano kromkę chleba z cebulą, bym z głodu nie umarł
I dobrze poznałem tego,
Co go oprawcom wydał, bo później z nim pracowałem, ten sam tworzyliśmy wydział

Że będzie sprawiedliwie nikt nie obiecywał

Nie miał łatwego życia, bo naczelnikiem byłem I tak się biedak frustrował, że długo nie awansował
Dużo wiedziałem o ludziach, podwładny nie czuł się bezpiecznie
Choć w Służbie Bezpieczeństwa pracowaliśmy bezsprzecznie

Że będzie sprawiedliwie nikt nie obiecywał

Pod koniec lat sześćdziesiątych
Awansował wreszcie, ale już nie miał niczego, na czym mu zależało
Sprawiedliwość społeczna w prawdzie nastąpiła
Ale nikt w nią nie wierzył skoro już tyle przeżył

Że będzie sprawiedliwie nikt nie obiecywał

Ja też musiałem wyjechać zapaliwszy jeszcze na grobie mych rodziców dwie lampki oliwne
I mówię to bez żalu i nigdy nie płaczę
Bo dla wiecznego tułacza wystarczy rąbek koszuli
Kawałek chleba, cebuli
I mówię to bez żalu i nigdy nie płaczę
Bo dla wiecznego tułacza wystarczy rąbek koszuli
Kawałek chleba, cebuli
Bo dla wiecznego tułacza wystarczy rąbek koszuli
Kawałek chleba, cebuli

(Koniec)

Niemand hat es versprochen

Dass es gerecht zugehen wird, hat niemand versprochen

Ich war kein guter Jude,
Die guten Juden sind gestorben,
Als ich mich versteckte,
Die guten Juden sind verbrannt.

Dass es gerecht zugehen wird, hat niemand versprochen

Ich sah, wie der erschossen wurde, der mir morgens ein Stück Brot mit Zwiebeln hinterließ, damit ich nicht verhungere, meine Liebe.
Und ich erkannte denjenigen genau,
Der ihn den Peinigern auslieferte, denn später arbeitete ich mit ihm zusammen, wir bildeten dieselbe Abteilung.

Dass es gerecht zugehen wird, hat niemand versprochen

Er hatte kein leichtes Leben, denn ich war der Vorgesetzte, und der Arme war so frustriert, dass er lange nicht befördert wurde.
Ich wusste viel über die Leute, mein Untergebener fühlte sich nicht sicher,
Obwohl wir zweifellos im Sicherheitsdienst arbeiteten.

Dass es gerecht zugehen wird, hat niemand versprochen

Ende der sechziger Jahre
Wurde er endlich befördert, aber er hatte nichts mehr, was ihm wichtig war.
Soziale Gerechtigkeit ist zwar eingetreten,
Aber niemand glaubte daran, nachdem er schon so viel erlebt hatte.

Dass es gerecht zugehen wird, hat niemand versprochen

Auch ich musste weggehen, nachdem ich noch am Grab meiner Eltern zwei Öllampen angezündet hatte, meine Liebe.
Und ich sage das ohne Bedauern und weine nie,
Denn für den ewigen Wanderer genügt ein Zipfel des Hemdes,
Ein Stück Brot, Zwiebel.
Und ich sage das ohne Bedauern und weine nie,
Denn für den ewigen Wanderer genügt ein Zipfel des Hemdes,
Ein Stück Brot, Zwiebel.
Denn für den ewigen Wanderer genügt ein Zipfel des Hemdes,
Ein Stück Brot, Zwiebel.

(Ende)