Текст и перевод песни Eleni Vitali - I Laterna

Στην ανηφόρα στο στενό
δεκάξι δεκαεφτά χρονώ
κορίτσι μαραζώνει
γεράνι στο μπαλκόνι
και παίρνω τον ανήφορο
υφρδι και στημόνι
σπαθί το χελιδόνι
και παίρνω τον ανήφορο
Γεμίζ' η γειτονιά φωνές
το 'χεις κρυφό και δεν το λες
κρυφό παράπονό μου
στο γύρισμα του δρόμου
η αγάπη μου μαράθηκε
της τάξανε στεφάνι
χρόνια και δεν εφάνη
η αγάπη μου μαράθηκε
Κι εγώ της φύτεψα σταυρό
στον ύπνο ψάχνω να την βρω
στον ύπνο μου γειτόνοι
καρδιά και βαλαντώνει
πικρό αγκάθι φύτρωσε
βαθαίνει και ριζώνει
σφυρί χτυπά στ' αμόνι
πικρό αγκάθι φύτρωσε
Κι γειτονιά σου φυλακή
δεν είναι ξένοι ούτε δικοί
να βγουν για παρηγόρια
κι εμμείς, σαν ξεροβόρια
να βγούμε ν' ανταμώσουμε
να πλέξουμε το Μάη
ποτάμι και κυλάει
φιλί να ξαναδώσουμε

В гору в узком
шестнадцать семнадцать χρονώ
девушка вздыхает
герань на балконе
и я беру его ανήφορο
υφρδι и основы
меч ласточка
и я беру его ανήφορο
Γεμίζ' по соседству голоса
у тебя скрытые и не скажешь
скрытый жалоба
на рубеже дороги
моя любовь μαράθηκε
в τάξανε венок
лет и не явился
моя любовь μαράθηκε
И я я посадил крест
во сне я ищу, чтобы найти
во сне γειτόνοι
сердце и βαλαντώνει
горький шип вырос
углубляется и пускает корни
молоток попадает не в наковальни
горький шип вырос
А твой район тюрьме
это же не чужие люди и не люди
выйти на παρηγόρια
а εμμείς, как ξεροβόρια
выйти, чтобы встречать
чтобы вязать Мая
река и течет
поцелуй, чтобы вернуть